Wybory prezydenckie 2020. Makowski: "Donald Tusk wzywa do powszechnego bojkotu majowych wyborów. Innego wyjścia nie miał" [OPINIA]

"Nie będę uczestniczył w procedurze głosowania organizowanej przez ministra Sasina i PiS. Celowo unikam słowa 'wybory', bo to wybory nie są" - rozpoczął swoje opublikowane na Twitterze oświadczenie były premier, a obecnie szef europarlamentarnej frakcji EPP Donald Tusk.

Choć jego publikację zapowiedział wcześniej, możliwe były właściwie tylko dwa scenariusze rozwoju wypadków.

Znacznie bardziej prawdopodobny, związany z wezwaniem do bojkotu, oraz ryzykowny i kontrintuicyjny - czyli apel o walkę do końca i "gryzienie trawy", na wzór Władysława Kosiniaka-Kamysza czy Szymona Hołowni.

Wygrał wariant zachowawczy, w jakiejś mierze spójny z prowadzoną w ostatnich dniach komunikacją całego obozu, zebranego wokół kandydatury Małgorzaty Kidawy-Błońskiej. Ona sama po wystąpieniu Tuska, zadeklarowała we wtorek w Sejmie, że jeśli dojdzie do majowych wyborów korespondencyjnych, po prostu nie weźmie w nich udziału. Zostawiając argumenty prawne i zdrowotne, bo do nich jeszcze przejdę, zarówno Tusk jak i Kidawa-Błońska, w tej fazie kampanii - aby wyjść z twarzą - innego wyboru nie mieli.

Obecne oscylowanie na poziomie kilku punktów procentowych, początkowy brak decyzji odnośnie do udziału lub bojkotu głosowania, zawieszenie, a potem odwieszenie kampanii oraz jej fatalna jakość (wisienką na torcie był występ w prowadzonej przez posłankę PO "telewizji" Kidawa TV), sprawiły, że nie tylko kandydatka przestała się liczyć w tym wyścigu, ale również wewnętrzne sondaże partii poszybowały w dół.

Gdyby w tej chwili Platforma zmieniła strategię, a Donald Tusk zaapelował o walkę do końca, na wzór retoryki lidera Ludowców, który w tygodniku "Do Rzeczy" twierdził, że choć majowego terminu nie popiera, "nie może oddać Polski walkowerem", a żeby "kwestionować wynik wyborów i zbadać ewentualne fałszerstwa, lepiej robić to biorąc udział w wyścigu" - były premier wystawiłby swój obóz polityczny na pożarcie, a kandydatkę na ośmieszenie. Dlatego rozsądniej było się ostentacyjnie wycofać. To zrozumiałe.

Oczywiście Donald Tusk przedstawił argumenty nie tylko polityczne, i z tymi wypada się po prostu zgodzić. O ile samo bezpieczeństwo głosowania korespondencyjnego jest kwestią, na temat której powinni się wypowiadać epidemiolodzy, znacznie poważniejszy zarzut ciąży na legalności wyborów. Nie jest do bowiem procedura wolna, równa ani bezapelacyjnie - tajna. Tusk zauważył również, że zmiany w ordynacji zostały wprowadzone za późno, a media publiczne jawnie wspierają kampanię obecnego prezydenta.

Dzisiaj plan Tuska jest zatem prosty - bazując na podzielanym przez większość społeczeństwa argumencie z wątpliwości prawnych, należy doprowadzić do bojkotu nie tylko elektoratu PO, ale również masowego zadeklarowania, że opozycja do urn nie pójdzie. Wtedy, jak spekuluje Tusk, "PiS się wycofa".

I tutaj dochodzimy do punktu wyjścia.

Stanowisko Tuska spełnia wszelkie przesłanki racjonalności, jeśli uwzględnimy pozycję sondażową Małgorzaty Kidawy-Błońskiej oraz Platformy, a także dodamy do niego mocne argumenty prawne. Faktycznie, w świecie brutalnej polityki, to jednak wywieszenie białej flagi.

Naiwnością byłoby bowiem sądzić, że reszta kandydatów podejmie podobne decyzje, a Jarosław Kaczyński pod względem tego apelu się ugnie. To się nie wydarzy. Co zatem zostaje? Jak stwierdził były premier: "bycie przyzwoitym". A po fakcie, jeśli do głosowania dojdzie, podważanie legitymizacji całego procesu wyborczego i drugiej kadencji Andrzeja Dudy. Innego wyjścia nie widzę. A z czym zostaje sama Małgorzata Kidawa-Błońska? Z być może jedną z najgorszych kampanii prezydenckich, przy której ta prowadzona przez Bronisława Komorowskiego wyglądała jak petarda.