Wspomnienia o niemieckiej pomocy dla Polaków w stanie wojennym
Mieszkańcy RFN wysłali w latach
1981-1984 blisko 14,5 milionów paczek z pomocą dla Polaków, o
wartości 1 miliarda marek (około 0,5 mld euro) - przypomnieli
uczestnicy spotkania zorganizowanego w czwartek w Berlinie przez
Fundację Friedricha Eberta oraz Akademię Katolicką.
11.01.2007 | aktual.: 12.01.2007 00:07
Większość tej spontanicznej pomocy przypadła na okres po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce i była wyrazem poparcia dla polskiej "Solidarności" - powiedział niemiecki historyk Friedhelm Boll.
Nawiązane w tym czasie polsko-niemieckie kontakty umożliwiły w latach następnych rozwój współpracy między miastami, szkołami i stowarzyszeniami - podkreślił Boll. Wiele z nich istnieje do dziś, wykazując dużą odporność na "polityczne zawirowania" - dodał.
Historyk wskazał na zaangażowanie Federacji Niemieckich Związków Zawodowych (DGB) w akcję pomocy dla Polski.
Władze DGB obawiały się, że publiczne przekazanie "Solidarności" zebranych w RFN funduszy, w wysokości 3,4 mln marek, wykorzystane zostanie przez komunistyczną propagandę do zarzucania wolnym polskim związkom, że są sterowane przez "zachodnioniemieckich kapitalistów". Dlatego przedstawiciele DGB udali się do Watykanu, prosząc Jana Pawła II o pośrednictwo w przekazaniu pieniędzy - wyjaśnił historyk.
Boll usprawiedliwiał także ostrożność władz RFN, które z niepokojem reagowały na powstanie "Solidarności" i wydarzenia w Polsce w latach 1981-1982. Zachodnioniemieccy politycy obawiali się powtórzenia sytuacji, jaka miała miejsce na Węgrzech w 1956 roku. Wówczas zachodni politycy oraz media najpierw zachęcały Węgrów do powstania, a następnie wykazały bierność wobec radzieckiej interwencji i rozlewu krwi - tłumaczył Boll.
W czwartkowym spotkaniu uczestniczyli arcybiskup Henryk Muszyński oraz dyrektor Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie, Robert Traba.
Jacek Lepiarz
