Wnioski o uznanie za repatrianta do 31 grudnia

Decyzja o uznaniu za repatrianta ma znaczenie przy ustalaniu wysokości renty lub emerytury. Dzięki niej, praca repatrianta za granicą Polski liczy się do okresów składkowych.

Wnioski mogą składać osoby, które mają kartę stałego pobytu i do 1991 r. zamieszkiwały na stałe, przez co najmniej 5 lat na terytorium jednego z państw: Armenii, Azerbejdżanu, Gruzji, Kazachstanu, Kirgizji, Tadżykistanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu lub w azjatyckiej części Rosji.

O uznanie za repatrianta wnioskować mogą także osoby, które uzyskały obywatelstwo polskie przed 1 stycznia 2001 r. (na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1962 r.), ale w dniu uzyskania zgody na osiedlenie się w Polsce były jeszcze obywatelami ZSRR lub jednego z państw pozostałych po jego rozpadzie.

W Warszawie wnioski należy składać w Wydziale Spraw Obywatelskich Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego. Informacji w tej sprawie udziela Urząd ds. Repatriacji i Cudzoziemców w Warszawie (tel. w Warszawie 845-60-29, 602-83-76).

Tymczasem na święta Bożego Narodzenia, po raz pierwszy od 6 lat, nie przyjadą Polacy z Kazachstanu. Polska Akcja Humanitarna, która organizowała akcję uznała, że zaoszczędzone w ten sposób pieniądze przeznaczy na pomoc dla repatriantów osiedlających się w Polsce na stałe.

Z przedstawionych w czerwcu tego roku danych Klubu Gmin Polskich wynika, że od 1996 r. do kraju powróciło 2291 repatriantów. Wiele polskich rodzin mieszka nadal na terytorium byłego ZSRR.

Za osobę polskiego pochodzenia uznaje się osobę deklarującą narodowość polską, której co najmniej jedno z rodziców lub dziadków (albo dwoje pradziadków) było narodowości polskiej lub posiadało obywatelstwo polskie. Osoba ta musi pielęgnować polską mowę i tradycję.

Warunkiem wszczęcia procedury repatriacyjnej jest posiadanie zaproszenia, wystawionego przez gminę, która chce przyjąć repatrianta lub całą jego rodzinę. Zaproszenie powinno gwarantować repatriantom mieszkanie, pomoc w znalezieniu stałej pracy, zapewnić środki utrzymania do momentu uzyskania przez repatrianta dochodów wystarczających na całkowite utrzymanie. (ajg)