Władysław Bartoszewski kończy 88 lat - złóż życzenia
Polityk, działacz społeczny, historyk, dziennikarz i pisarz Władysław Bartoszewski kończy 88 lat. W 2007 roku głosami Internautów Bartoszewski zdobył tytuł Człowieka Roku Wirtualnej Polski.
Władysław Bartoszewski był dwukrotnie ministrem spraw zagranicznych, wcześniej ambasadorem, senatorem, a obecnie jest sekretarzem stanu w kancelarii premiera Donalda Tuska, pełnomocnikiem do spraw relacji międzynarodowych. Jest orędownikiem dialogu polsko-niemieckiego i polsko-żydowskiego. Pełni funkcję przewodniczącego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej.
Jest cenionym historykiem okresu Powstania Warszawskiego oraz losu polskich Żydów. W okresie okupacji hitlerowskiej był więziony w hitlerowskim obozie zagłady Auschwitz-Birkenau. Działał w Radzie Pomocy Żydom "Żegota". Jako żołnierz Armii Krajowej walczył w Powstaniu Warszawskim. W czasach PRL działał w opozycji demokratycznej.
Wykładał na uniwersytetach w Monachium, Eichstaett i Augsburgu. Napisał ponad 40 książek, jest autorem ponad 1500 opracowań i artykułów naukowych, głównie na temat okupacji hitlerowskiej. Ostatnio wydana przez Władysława Bartoszewskiego książka nosi tytuł "O Niemcach i Polakach. Wspomnienia. Prognozy. Nadzieje".
88 lat pięknego życiorysu
Władysław Bartoszewski urodził się w 19 lutego 1922 roku w Warszawie. W okresie okupacji hitlerowskiej był więziony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, z którego został zwolniony w wyniku zabiegów PCK w Międzynarodowym Czerwonym Krzyżu. Jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w Powstaniu Warszawskim, podczas którego został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz Krzyżem Walecznych.
Po wojnie był prześladowany przez reżim komunistyczny. W latach 1946-48 i 1949-54 władze PRL więziły go pod zarzutem szpiegostwa. Został zrehabilitowany w 1955 roku.
W latach 80. uczestniczył w różnych działaniach opozycyjnych, był między innymi, współzałożycielem Towarzystwa Kursów Naukowych i wykładowcą "Uniwersytetu Latającego". Wykładał także na KUL i na uniwersytetach niemieckich. Po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 roku został internowany.
W latach 1990-1995 pełnił funkcję ambasadora w Wiedniu. Ministrem spraw zagranicznych był w rządach: Józefa Oleksego w 1995 roku oraz Jerzego Buzka - od 2000 do 2001 roku. W latach 1997-2001 zasiadał w senacie, gdzie pracował między innymi w komisji praw człowieka i praworządności. W 2001 został prezesem polskiego PEN Clubu. Wcześniej przez dwa lata był jego wiceprezesem.
Jest laureatem wielu nagród krajowych i wyróżnień zagranicznych. W 1966 został odznaczony medalem "Sprawiedliwy Wśród Narodów świata" przez Instytut Yad Vashem w Jerozolimie. Jest honorowym obywatelem państwa Izrael.
W 1995 roku otrzymał Order Orła Białego. Wyróżniono go także Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Wielkim Krzyżem Zasługi Orderu Republiki Federalnej Niemiec oraz Austriackim Krzyżem Honorowym w Nauce i Sztuce I klasy.
Posiada tytuł profesora uniwersytetu bawarskiego, jest też doktorem honoris causa wielu uniwersytetów, między innymi w Warszawie, Wrocławiu, Marburgu, Uniwersytetu Żydowskiego w Baltimore, a także honorowym obywatelem kilku polskich miast.