Za darmo: Spacer "Powiśle - osada rzece wydarta"
Przekonajcie się, jak bardzo zmienił się ten fragment Warszawy.
„O, tutaj – myślał – jest ognisko wszelkiej zarazy. Co człowiek dziś wyrzuci ze swego mieszkania, jutro wypije; później przenosi się na Powązki i z drugiej znowu strony miasta razi bliźnich pozostałych przy życiu”.
Taki dramatyczny obraz Powiśla przedstawił Bolesław Prus w „Lalce”. I nie było w tym wielkiej przesady. Ten fragment miasta, ciągnący się wzdłuż warszawskiej skarpy, ze względu na swoje nadrzeczne położenie i ryzyko powodzi nie rozwijał się równie dynamicznie jak część Warszawy położona wyżej. Sytuacja zmieniła się dopiero w XIX w., kiedy zaczęto tu lokować wielkie zakłady przemysłowe. Powiśle było jednak dzielnicą biedy, zamieszkaną przez niewykwalifikowanych robotników, piaskarzy i przedstawicielki najstarszego zawodu świata.
W czasie spaceru przekonacie się, jak bardzo zmienił się ten fragment miasta będący dziś klimatyczną ostoją spokoju. Jednak wycieczka będzie także pretekstem do poszukania reliktów tego Powiśla, którego już nie ma. Podczas przechadzki dowiecie się m.in.:
- gdzie stoi poniemiecki bunkier i czy na pewno ma coś wspólnego z Niemcami,
- którędy przebiegałaby trasa W-Z, gdyby powstała przed wojną,
- gdzie regał na książki stoi pod chmurką,
- która hollywoodzka gwiazda mieszkała na Powiślu,
- gdzie warszawiacy mogli odetchnąć tatrzańskim powietrzem,
- który budynek powstał dzięki zaradności najpopularniejszej świętej,
- gdzie trenowali warszawscy cykliści,
- gdzie stał gmach, w którym się małpy zagraniczne biły.
To oczywiście tylko znikoma część atrakcji. Więcej na spacerze, który odbędzie się w sobotę 10 października. Chętni spotykają się pod pomnikiem Bolesława Prusa na skrzyżowaniu Krakowskiego Przedmieścia i Karowej o godzinie 13:00. Spacer nie powinien potrwać dłużej niż dwie godziny. Wstęp jest darmowy, ale miłym dla ciała i ducha napiwkiem przewodnik nie pogardzi. Spacer poprowadzi Rafał Dąbrowiecki, licencjonowany przewodnik warszawski i twórca portalu "Butem po Wawie".
Przeczytaj też: Warszawa oczami obcokrajowca. Część I: Tolerancja
