"W PiS iskrzy, spod dywanu wyłażą buldogi"

W sobotę, na posiedzeniu Rady Politycznej PiS wybierano nowe kierownictwo partii. Zgodnie z oczekiwaniami prezesem na kolejną kadencję został dotychczasowy szef – Jarosław Kaczyński. Wiceprezesami został natomiast osoby rekomendowane przez Kaczyńskiego – Zbigniew Ziobro, Adam Lipiński i Beata Szydło, a szefem sztabu wykonawczego – Joachim Brudziński. Nie bez znaczenia jest również to, że kilkadziesiąt z dwustu członków Rady Politycznej PiS - jak dowiedziała się "Rzeczpospolita" - zagłosowało... przeciw kandydatom zgłoszonym przez Jarosława Kaczyńskiego do Komitetu Politycznego partii - Krzysztofowi Jurgielowi, Leonardowi Krasulskiemu, Jarosławowi Zielińskiemu i Wojciechowi Jasińskiemu.

Dziwić może również fakt, że rekomendacji na wiceprezesa partii nie dostała Joanna Kluzik-Rostkowska, która kierowania kampanią prezydencką Jarosława Kaczyńskiego. Zaskoczenia nie kryją również politycy PiS, którzy brali aktywny udział w kampanii i przyglądali się pracy partyjnej koleżanki. Marek Migalski, europoseł z ramienia PiS, przyznał z żalem na blogu publikowanym na stronie "Salonu24", że autorzy dobrego wyniku wyborczego nie dostali nagrody za swoją pracę. Dodaje też, że od zakończenia wyborów PiS ponosi same porażki.

Za jedną z porażek europoseł uznał to, że PiS "dał się wpuścić w spór o krzyż". Publicyści, nawet ci bardziej na prawo, również nie pozostawili suchej nitki na Jarosławie Kaczyńskim, który stwierdził, że krzyż można usunąć sprzed Pałacu prezydenckiego tylko wtedy, gdy w tym miejscu powstanie pomnik ofiar. Jak tłumaczył, ten, kto ma inne zdanie w tej kwestii popełnia „ciężkie moralne nadużycie”. Po tym zdaniu rozpętała się awantura.

Paweł Fąfara z „Polski The Times” stwierdził, że prezes popełnia na oczach wszystkich polityczne samobójstwo, a PiS, jeśli się nie opamięta, skończy jak ZChN. A jak inni komentatorzy życia politycznego widzą dalszą przyszłość PiS i Jarosława Kaczyńskiego?

Tomasz Terlikowski, publicysta i redaktor naczelny portalu Fronda.pl przyznaje, że po udanej strategii PR-owskiej autorstwa Joanny Kluzik-Rostkowskiej i Pawła Poncyljusza, która przyniosła realne poszerzenie elektoratu Jarosława Kaczyńskiego, prezes zdecydował się jednak na utwierdzanie elektoratu, który już ma. Czy powrót do dawnego wizerunku się jednak opłaci?

- Myślę, że nie. Jeśli PiS chciałby budować silną pozycję, powinien stać się partią wielonurtową, w której będzie miejsce dla realnych konserwatystów - polityków w rodzaju Marka Jurka, dla nurtu mocno propaństwowego, który kładzie nacisk na kwestie związane z oczyszczeniem państwa z rozmaitych, niejasnych układów, ale i nurtu liberalnego, który przykłada wagę do wolnego rynku, oczyszczenia go z niezdrowych, biurokratycznych naleciałości - podkreśla Tomasz Terlikowski.

Jak jednak dodaje, sobotnie nominacje świadczą o tym, że wizja wielowymiarowości PiS nie wchodzi w grę. – Jarosław Kaczyński postawił na bliskich współpracowników, którzy są mu lojalni – podkreśla publicysta. Terlikowski zaznacza jednak, że odsunięcie Kluzik-Rostkowskiej i Poncyljusza w cień może budzić wątpliwości. - Niezależnie od tego, czy ktoś podziela opinie światopoglądowe i polityczne Kluzik-Rostkowskiej i Poncyljusza, czy nie, strategia przez nich zaproponowana przyniosła realne poszerzenie elektoratu Jarosława Kaczyńskiego, więc powinni zostać nagrodzeni. Jeśli jednak wynagradza się polityków drugo- a niekiedy trzeciorzędnych, to kryteria awansu stają się "przynajmniej niejasne".

Z kolei Wiesław Dębski, były redaktor naczelny „Trybuny” uważa, że w PiS-ie "coś trzeszczy". - Ostatnio coraz więcej osób, nie tylko Marek Migalski, podchodzi z rezerwą do tego, co dzieje się w partii. Strategia udawania porozumienia przyniosła sukces wyborczy, ale po wyborach wróciło "jądro" PiS. Buldogi ukryte na czas kampanii pod dywan wyłażą i walczą o przeżycie. Jarosław Kaczyński uwierzył im i wybrał zabójczą strategię konsolidacji swojego twardego elektoratu – ocenia Wiesław Dębski.

Komentator podkreśla, że Jarosław Kaczyński będzie chciał ponownie skorzystać ze strategii, która przyniosła tak spektakularny efekt w wyborach prezydenckich. Problem w tym, że tym razem ludzie mogą już tego nie kupić, a współpracownicy, którzy zostali teraz zostali zepchnięci na boczny tor, mogą - jak przewiduje Dębski - już się nie palić do udziału w kolejnej kampanii. "Gdyby został prezydentem, PiS by się rozleciał"

Były redaktor naczelny „Trybuny” zauważa, że podziały wewnątrz Prawa i Sprawiedliwości są widoczne gołym okiem. – To grupy, które się wzajemnie podgryzają – np. Zbigniew Ziobro i tragicznie zmarły Zbigniew Wassermann, którzy toczyli spór o palmę pierwszeństwa w Krakowie. Jest też wiele innych osobowości i przeciwieństw – jak liberalna Joanna Kluzik-Rostkowska czy kontrowersyjny Antoni Macierewicz (który aktualnie nie należy do PiS, ale, jak deklaruje, zamierza wstąpić do ugrupowania – przyp.red.). Do tego doszły nowe twarze – Adam Hofman czy Marek Migalski. Gdyby Jarosław Kaczyński wygrał wybory i przestał kierować partią, PiS mógłby się rozlecieć – ocenia publicysta.

Na razie jednak – zdaniem Wiesława Dębskiego – PiS-owi nie grozi upadek. - Ta partia ma coś, czego nie miały jej poprzedniczki – jednego, silnego lidera. Do tej pory w tym obozie prawicowym było bowiem więcej liderów niż członków – dodaje publicysta.

Jak zatem będzie rozwijać się ugrupowanie Jarosława Kaczyńskiego? – Myślę, że PiS może upodobnić się do SLD, które utrzymuje się na stabilnym poziomie gwarantującym dostanie się do sejmu – podsumowuje publicysta.

Tomasz Terlikowski dodaje, że PiS, zamiast skupiać się odpowiadaniu Platformie i szukaniu odpowiedzi na zabiegi PR-owskie PO powinna zająć się bieżącą polityką. – Oczywistym jest, że trzeba dążyć do wyjaśnienia przyczyn katastrofy smoleńskiej i nie pozwolić, aby PO zepchnęła ten temat na dalszy plan. Nie można jednak koncentrować się wyłącznie na tych sprawach, a tracić z oczu wiele innych, ważniejszych kwestii , reform, np. dot. mediów publicznych, które przeforsowuje PO – podkreśla Terlikowski.

Dębski zgadza się z przedmówcą w jednej kwestii – politycy powinni skończyć dyskusję o tematach zastępczych i zająć się prawdziwymi problemami Polaków. - Za najważniejszą z takich kwestii uważam temat kosztów wychodzenia z kryzysu. Niech rządzący powiedzą w końcu czy będą ciąć wydatki socjalne, czy może zdecydują się na przywrócenie proporcjonalnego systemu podatkowego. Są też inne palące kwestie – jak choćby reforma służby zdrowia. Komorowski i Tusk prosili nas o 500 dni spokoju i obiecywali reformy, więc niech w końcu coś powiedzą – postuluje Wiesław Dębski.

Faktem jednak jest, że ostatnio oczy opinii publiczne są zwrócone głównie w kierunku sejmowego zespołu, który powstał w celu zbadania przyczyn wydarzeń 10 kwietnia. Na jego czele stanął Antoni Macierewicz. Politycy i rodziny ofiar katastrofy mają jednak wątpliwości co do kandydatury i sensu powołania zespołu. Ewa Komorowska, żona zmarłego w katastrofie smoleńskiej Stanisława Komorowskiego, wiceszefa MON, stwierdziła w rozmowie z TVN, że tragedia jest wykorzystywana politycznie, a rodziny są "w jakiś sposób indoktrynowane przez zespół".

Publicyści również mają mieszane odczucia. Tomasz Terlikowski uważa, że zespół jest potrzebny, aby wyjaśnić tę sprawę do końca, a Macierewicz ma "wszelkie możliwe umiejętności", by stanąć na jego czele. Dodaje jednak, że ma "niedobry wizerunek". - Jestem pewien, że to będzie doskonały oręż w rękach przeciwników zespołu, dlatego może lepszym kandydatem byłby np. Paweł Poncyljusz, który nie ma takiego bagażu wizerunkowego i trudniej go zdyskredytować medialnie - mówi Terlikowski.

Wiesław Dębski nie widzi sensu powoływania takiego organu. - Sejmowy zespół nie ma uprawnień śledczych. Poza tym kieruje się uprzedzeniami i chęcią odwrócenia uwagi od tego co istotne - w odczytanych fragmentach stenogramów z czarnych skrzynek jest mowa o możliwych naciskach na pilotów. Natomiast z punktu widzenia Jarosława Kaczyńskiego stworzenie zespołu badającego ten temat jest racjonalne, bo z jednej strony pozwala ponownie skupić twardy elektorat, który mógł się czuć zagubiony w czasie kampanii, a z drugiej strony pozwala odsunąć podejrzenia dotyczące odpowiedzialności Lecha Kaczyńskiego za katastrofę - podkreśla komentator.

Agnieszka Niesłuchowska, Wirtualna Polska