Urzędnik Kancelarii Prezydenta współpracował z WSW?

Minister z Kancelarii Prezydenta Maciej Łopiński nie chciał potwierdzić doniesień "Wprost". Powiedział jedynie, że dymisja motywowana jest powodami osobistymi.

Z kolei Krawczyk napisał w oświadczeniu, że przed kilkoma dniami służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa poinformowały prezydenta, że - w ich opinii - zachodzi uzasadnione podejrzenie, że w okresie stanu wojennego był on tajnym współpracownikiem Wojskowej Służby Wewnętrznej.

Jak się dowiedział tygodnik "Wprost", kilka dni temu w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego znaleziono podpisane przez Krawczyka w 1982 roku zobowiązanie do współpracy z Wojskową Służbą Wewnętrzną. Mimo, że w dokumentach nie natrafiono na ślady jego agenturalnej działalności, po ujawnieniu tego faktu prezydentowi, Andrzej Krawczyk podjął decyzję o odejściu z Kancelarii Prezydenta.

"Nie byłem tajnym współpracownikiem służb specjalnych państwa komunistycznego" - napisał Krawczyk w swoim oświadczeniu. "Ponieważ jednak pracuję w specjalnym miejscu, jakim jest Kancelaria Prezydenta, reprezentującym godność i powagę państwa i nie chcąc w żaden sposób utrudniać politycznego funkcjonowania Pana Prezydenta, złożyłem wczoraj w godzinach wieczornych na ręce Pana Prezydenta dymisję" - czytamy w piśmie.

Andrzej Krawczyk zaznaczył, że niezwłocznie - niezależnie od ostatecznej decyzji prezydenta - "podejmie wszelkie działania na rzecz swojego procesu lustracyjnego".

Poprzedni Rzecznik Interesu Publicznego Bogusław Nizieński nie zdecydował się na wystąpienie do Sądu Lustracyjnego o lustrację Andrzeja Krawczyka. Poinformował o tym zastępca Rzecznika Andrzej Ryński.

Pan Nizieński nie znalazł podstaw do wystąpienia z wnioskiem do sądu wobec pana Krawczyka- powiedział Ryński. Nie zdradził szczegółów. Dodał, że teoretycznie, jeśli znajdą się nowe materiały wobec danej osoby, do jej lustracji Rzecznik może zawsze powrócić.

Andrzej Krawczyk w oświadczeniu wydanym dla redakcji "Wprost" napisał m.in., że zgodził się podpisać zobowiązanie do współpracy z WSW, bo zmuszono go do tego szantażem.

W latach 1980-1982 Krawczyk współredagował "Biuletyn Solidarności Uniwersytetu Warszawskiego", publikował też w drugim obiegu. Po 1989 r. doradzał m.in. premier Hannie Suchockiej, był też ambasadorem Polski w Czechach. W styczniu 2006 r. Lech Kaczyński mianował go na stanowisko podsekretarza stanu w swojej kancelarii.

W lutym 1982 roku byłem aresztowany za kolportaż ulotek. W warunkach pozbawienia wolności, bez kontaktu z rodziną, szantażowany groźbą trzyletniego więzienia i uwagami typu „Twoja córka ma dwa lata, to zobaczysz ją jak będzie miała pięć” całkowicie świadomie w złej wierze zgodziłem się podpisać zobowiązanie do współpracy z WSW. Natychmiast po wypuszczeniu na wolność, podczas pierwszego i jedynego spotkania na mieście z oficerem WSW powiedziałem, że odmawiam współpracy, pomimo iż rozmówca groził mi, że „ma długie ręce” i „wojsko mnie zniszczy”. Uważałem i uważam, że w świetle powyższej historii, w zgodzie z swoim sumieniem jak i przepisami obowiązującego prawa nie byłem tajnym współpracownikiem. W latach 80. działałem w strukturach „Solidarności” i w ruchu wydawniczym, np. przez kilka lat redagując z Bronisławem Komorowskim podziemne pismo „ABC”. Nigdy nie doszło z mojego powodu do żadnego wycieku poufnych informacji, o których wiedziałem. Od 1989 roku pracuję jako urzędnik państwowy na różnych stanowiskach,
w tym jako Ambasador Polski, uzyskując pozytywne oceny za swą pracę.

Po aresztowaniu w lutym 1982 r. poinformowałem o swojej historii (w tym o podpisaniu deklaracji współpracy) kilka osób, z których co najmniej jedną udało mi się już odnaleźć i gotowa jest to poświadczyć. Co najmniej raz, na początku 2005 roku złożyłem oświadczenie o próbie werbunku przez WSW w roku 1982 funkcjonariuszowi ABW. Informacja o istnieniu mojej deklaracji współpracy nie jest więc żadnym odkryciem, tylko od lat znajduje się w moich dokumentach personalnych.

Uważam, że mogę w zgodzie z prawdą deklarować, że nie byłem tajnym współpracownikiem służb specjalnych państwa komunistycznego. Ponieważ jednak pracuję w specjalnym miejscu, jakim jest Kancelaria Prezydenta, reprezentującym godność i powagę państwa i nie chcąc w żaden sposób utrudnić politycznego funkcjonowania Pana Prezydenta, złożyłem na ręce Pana Prezydenta dymisję.

Jednocześnie zapowiadam, że niezwłocznie podejmuję wszelkie działania na rzecz rozpoczęcia mojego procesu lustracyjnego.