Uroczyste "Alleluja" w warszawskiej archikatedrze

Liturgia Wigilii Paschalnej jest najważniejszą celebracją w roku. Przed archikatedrą arcybiskup poświęcił ogień, od którego odpalono paschał - symbol Chrystusa Zmartwychwstałego. Od wznieconego ognia wierni zapalili świece i wnieśli je do pogrążonej w mroku świątyni. Po liturgii słowa składającej się z czytań Starego i Nowego Testamentu arcybiskup poświęcił wodę chrzcielną, symbolizującą śmierć i zmartwychwstanie. Wierni odnowili przyrzeczenia chrzcielne.

Kościół obchodzi Wigilię Paschalną w świętą noc Zmartwychwstania Pańskiego. Uważa się ją za "matkę wszystkich wigilii" (św. Augustyn). Kościół czuwając, oczekuje zmartwychwstania Chrystusa i obchodzi je w sakramentach. Dlatego cały obchód powinien się odbyć w nocy, tzn. rozpocząć się po zapadnięciu zmroku albo zakończyć przed świtem dnia niedzielnego. Msza św. tej nocy, choćby ją sprawowano przed północą, jest paschalną Mszą Niedzieli Zmartwychwstania.

Ogień jest symbolem Chrystusa, a iskra wykrzesana w ten wieczór oznacza Jego wyjście z grobu i przejście do odmiennego życia. Od poświęconego ognia zapala się świecę paschalną, od paschału - po wniesieniu do kościoła - wszystkie lampy i świece w ciemnej do tego momentu świątyni.