historia(strona 119/148)

16 grudnia 1981 roku milicja i wojsko spacyfikowały katowicką kopalnię "Wujek". Doszło tam do masakry górników strajkujących przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. W wyniku strzałów oddanych przez ZOMO zginęło 9 górników, a 21 zostało rannych.

Ministrowie spraw zagranicznych państw NATO podpisali w Brukseli protokół o przystąpieniu Polski, Czech i Węgier do Paktu Północnoatlantyckiego.

16 grudnia 1981 roku milicja i wojsko spacyfikowały katowicką kopalnię "Wujek". Doszło tam do masakry górników strajkujących przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. W wyniku strzałów oddanych przez ZOMO zginęło 9 górników, a 21 zostało rannych.

15 grudnia 1948 r. rozpoczął się zjazd zjednoczeniowy Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Po ich połączeniu powstała Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, która rządziła w Polsce nieprzerwanie do 1989 r.

W Szkole Podchorążych Artylerii w Warszawie powstała konspiracyjna organizacja niepodległościowa - Sprzysiężenie Podchorążych, kierowana przez podporucznika Piotra Wysockiego. W nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku, członkowie Sprzysiężenia zaatakowali siedzibę księcia Konstantego, wywołując tym samym powstanie listopadowe.

W Brześciu nad Bugiem podpisano rozejm między Rosją radziecką, a Niemcami, Austro-Węgrami, Bułgarią i Turcją. Oznaczało to wstrzymanie działań wojennych na froncie wschodnim. 22 grudnia 1917 roku rozpoczęły się pertraktacje między Sowietami i Niemcami. Po ich zerwaniu, 18 lutego 1918 roku wojska Niemieckie zajęły część Ukrainy. Ostatecznie 3 marca 1918 roku podpisano Traktat Brzeski, kończący wojnę na wschodzie.

Była piękna i utalentowana. Mało kto w Polsce o niej słyszał

14 grudnia 1970 roku robotnicy z Wybrzeża wyszli na ulice sprzeciwiając się podwyżkom cen i broniąc swoich praw. Tragiczne wydarzenia rozegrały się w: Gdańsku, Gdyni, Elblągu, Szczecinie i Słupsku. Milicja i wojsko użyły broni wobec protestujących. Śmierć poniosły 44 osoby, a ponad 1100 zostało rannych. Aresztowano blisko 3 tysiące osób. Dokładna liczba ofiar do dziś nie jest znana. Niektóre źródła mówią nawet o kilkuset zabitych. Demonstracje trwały do 22 grudnia.

14 grudnia 1970 roku robotnicy z Wybrzeża wyszli na ulice sprzeciwiając się podwyżkom cen i broniąc swoich praw. Tragiczne wydarzenia rozegrały się w: Gdańsku, Gdyni, Elblągu, Szczecinie i Słupsku. Milicja i wojsko użyły broni wobec protestujących. Śmierć poniosły 44 osoby, a ponad 1100 zostało rannych. Aresztowano blisko 3 tysiące osób. Dokładna liczba ofiar do dziś nie jest znana. Niektóre źródła mówią nawet o kilkuset zabitych. Demonstracje trwały do 22 grudnia.

Nie mam wątpliwości, że generał Wojciech Jaruzelski, wprowadzając stan wojenny, nie ratował narodu polskiego, bo po pierwsze nie groziła nam żadna interwencja, ale próbował ratować komunistyczną dyktaturę - powiedział Prezes IPN Łukasz Kamiński o wprowadzeniu 13 grudnia 1981 r. stanu wojennego w Polsce przez gen. Wojciecha Jaruzelskiego.

Polska kawaleria pod wodzą Stefana Czarnieckiego, posiłkująca wojska duńskie przeciwko Szwedom, przeprawiła się przez cieśninę między Jutlandią a wyspą Alsen. Wydarzenie to Józef Wybicki uwiecznił w „Pieśni Legionów”, która stała się polskim hymnem narodowym.

Prezydenci: Bośni - Alija Izetbegović, Chorwacji - Franjo Tudjman oraz Serbii - Slobodan Miloszewić podpisali w Paryżu dokumenty pokojowe, na mocy których zakończono wojnę w Bośni.

Razem z kolegami podjęliśmy decyzję, a pracowałem na granicy, że jako pierwsi otworzymy ogień do wojsk z DDR - pisze Internauta Józef Malicki, we wspomnieniach ze stanu wojennego, przesłanych do redakcji. - Przed wyjazdem do pracy uprzedziłem żonę, że mogę nie wrócić, że ma być silna i przygotowana na najgorsze - wspomina.

Godzina milicyjna, aresztowania, wyłączone telefony i zmilitaryzowane media. Tak wyglądała rzeczywistość w Polsce po ogłoszeniu 13 grudnia 1981 roku stanu wojennego. Jego celem była likwidacja protestów społecznych oraz wstrzymanie procesów demokratycznych, zainicjowanych w sierpniu 1980 roku. Zagrażały one trwałości systemu komunistycznego oraz utrzymaniu władzy przez PZPR.

Obawa, niepewność i strach - takie uczucia towarzyszyły opozycjonistom w pierwszych dniach stanu wojennego. W przeddzień rocznicy tego wydarzenia w kościele pod wezwaniem Świętego Krzyża w Warszawie odbyła się wieczornica w hołdzie ofiarom stanu wojennego.

Przed Belwederem w 32. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego demonstrowały osoby skupione wokół Konfederacji Polski Niepodległej - Obóz Patriotyczny. Demonstranci domagali się od prezydenta Bronisława Komorowskiego rozliczenia osób odpowiedzialnych za stan wojenny. - Mamy przygotowaną petycję do prezydenta. Apeluję do jego honoru. W końcu musimy doczekać się sprawiedliwości w Polsce - mówił jeden ze zgromadzonych.

W nocy z 12 na 13 grudnia na terenie Polski wprowadzono stan wojenny. Władzę objęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego z generałem Wojciechem Jaruzelskim na czele. Zawieszono działalność wszystkich organizacji, stowarzyszeń i związków zawodowych. Zmilitaryzowano Polskie Radio i Telewizję Polską. Internowano działaczy i doradców Solidarności, wprowadzono godzinę milicyjną. Celem wojskowej akcji była likwidacja protestów społecznych oraz wstrzymanie procesów demokratyzacyjnych, zainicjowanych w sierpniu 1980 roku, w efekcie których powstała Solidarność. Zagrażały one trwałości systemu komunistycznego oraz utrzymaniu władzy przez PZPR. W czasie stanu wojennego straciło życie ponad 100 osób. Internowano 10 tysięcy osób, a tysiące ludzi było represjonowanych i wyrzuconych z pracy za udział w protestach lub popieranie podziemnej Solidarności. Stan wojenny trwał do 22 lipca 1983 roku.

W powietrze wzniósł się pierwszy, napędzany silnikiem benzynowy, śmigłowiec zbudowany przez Francuza Paula Cornu; „helikopter” wzniósł się, wraz ze swoim twórcą, na wysokość ok. 1,8 metra, utrzymał się w powietrzu ok. 20 sekund po czym runął na ziemię.

Wystrzelenie pierwszego satelity telekomunikacyjnego - Relay 1. Należący do NASA satelita zakończył swoją misję 10 lutego 1965.

Było ich zaledwie 316, jednak ich dzieje stanowią złotą kartę w historii Polski. Spadochroniarze Armii Krajowej, bo o nich właśnie mowa, tworzyli jedną z najbardziej elitarnych grup żołnierzy II wojny światowej. Początkowo określani byli mianem "ptaszków", "zrzutków" albo "skoczków", jednak ostatecznie przyjęła się dla nich nazwa "cichociemni", która niezwykle trafnie definiowała sposób działania, do jakiego zostali przygotowani: "w ciszy oraz po ciemku". Niestety, część z nich została skazana w Polsce Ludowej na kary śmierci lub więzienia.