Katowice. Nowe spojrzenie na literaturę, przez pryzmat zmian klimatycznych

- Trzeba wprowadzić nowy język i nowe sposoby opowiadania o katastrofie ekologicznej, w której niemal wszystko zależy już od człowieka, oraz inną optykę czytania kultury - w tym lektur szkolnych - uważają katowiccy humaniści.

Stąd pomysł na nieco inne rozłożenie akcentów podczas czytania z uczniami np. "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza, kiedy można omówić specyfikę działalności pierwszego cyrku w czasach cesarza Nerona, czy w "Pustyni i w puszczy" tego samego autora - zwracając uwagę na stosunek bohaterów do zwierząt i ich zabijania, czy baśni "Imbryk" Hansa Christiana Andersena, która dobrze ilustruje współczesną ideę "zero waste".

Katowice. Humaniści z Uniwersytetu Śląskiego poprzez literaturę chcą walczyć ze zmianami klimatycznymi

- Oczywiście nie chodzi o porzucenie tradycyjnych strategii czytania, ale o włączenie w ich przestrzeń lektury zaangażowanej, nieograniczonej do szkolnych murów, ale włączającej się w dyskusję nad kształtem naszej wspólnej przyszłości. Tym samym lekcje języka polskiego i innych przedmiotów humanistycznych zachęcają do ćwiczenia wyobraźni, tak bardzo potrzebnej, aby przemyśleć miejsce, w którym się znaleźliśmy i przygotować do odważnej, polifonicznej i międzydyscyplinarnej refleksji nad przyszłością - mówi dr hab. Małgorzata Wójcik-Dudek z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Jak poinformowała, uczelnia pozyskała środki na realizację projektu "Edukacja humanistyczna V4 dla klimatu. Rozpoznania – dobre praktyki – rekomendacje" realizowanego od początku obecnego roku akademickiego w ramach Funduszy Wyszehradzkich. Geograficzny zasięg projektu obejmuje kraje V4, gdyż problem zmian klimatu i ich konsekwencje są kwestią ponadgraniczną. Zagranicznymi partnerami śląskiej uczelni są: Ogólnokrajowa Szkoła Polska na Węgrzech, Uniwersytet Palackiego w Ołomuńcu, Uniwersytet Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy oraz Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie.

- Projekt jest szansą na europejski dialog klimatyczny, którego centrum stanowi troska o przyszłość, a jego celem jest edukacja, która dawałby nie tylko nadzieję, ale również na tyle efektywne narzędzia, aby wizje zrodzone z nadziei mogły się urzeczywistnić - przekonuje prof. Bernadeta Niesporek-Szamburska, koordynatorka projektu.