Samoobrona chce powołania Rzecznika Praw Pacjenta
Samoobrona chce powołania Rzecznika Praw Pacjenta. Miałby on stać na straży praw chorych, udzielać pomocy pacjentom niewłaściwe leczonym oraz - na podstawie analizy skarg - określać obszary częstych zagrożeń w działaniu służby zdrowia.
Projekt ustawy w sprawie powołania urzędu RPP Samoobrona złożyła w marcu zeszłego roku. Posłanka Samoobrony Renata Beger zaapelowała na konferencji prasowej o szybkie rozpatrzenie projektu. Według projektodawców, roczny koszt funkcjonowania urzędu wynosiłby ok. 5 mln zł.
Przewodniczący Stowarzyszenia Obrony Praw Pacjentów Adam Sandauer powiedział na konferencji prasowej Samoobrony, że interesy pacjentów powinny być lepiej chronione. Jego zdaniem, Rzecznik Praw Pacjenta powinien monitorować informacje o błędach lekarzy i pomagać poszkodowanym pacjentom. Sandauer dodał, że ujawniona wczoraj afera w szpitalu MSWiA w Warszawie pokazuje, iż sytuacja może się poprawić dzięki współpracy uczciwych lekarzy z pacjentami i władzami.
Posłanka Renata Beger dodała, że Rzecznik Praw Pacjenta działałby na takich zasadach, jak Rzecznik Praw Dziecka. W województwach mogliby działać Wojewódzcy Rzecznicy Praw Pacjenta. Zdaniem posłanki, w Polsce dochodzi rocznie do około 20 tysięcy błędów lekarskich, których skutkiem jest pogorszenie stanu chorych.
Według projektu Samoobrony, Rzecznika powoływałby Sejm, za zgodą Senatu, na wniosek marszałka Sejmu, marszałka Senatu, grupy co najmniej 35 posłów lub 15 senatorów. Kadencja Rzecznika trwałaby 5 lat. Ta sama osoba nie mogłaby być Rzecznikiem dłużej niż dwie kadencje.
Zadaniem Rzecznika byłoby działanie na rzecz ochrony praw pacjenta, w szczególności prawa do życia i ochrony zdrowia oraz prawa do godziwych warunków socjalnych osób chorych i ich rodzin. Rzecznik - według projektu - analizowałby i archiwizował skargi; gromadził informacje o placówkach służby zdrowia, które mogą podejmować działania naprawcze dla pacjentów, którzy ucierpieli na skutek niewłaściwego leczenia.
Rzecznik przedstawiałby Sejmowi i Senatowi corocznie informację o swojej działalności, uwagi o skali popełnianych błędów lekarskich oraz o stanie przestrzegania praw pacjenta. Informacje te byłyby podawane do wiadomości publicznej.