Prezydent podpisał cztery ustawy. W tym "pomostową" ustawę medialną, która utworzy RMN

27 czerwca 2016 r. Prezydent RP Andrzej Duda podpisał:

Ustawę z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych oraz niektórych innych ustaw.

Ustawę z dnia 20 maja 2016 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów.

Ustawę z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw.

Ustawę z dnia 22 czerwca 2016 r. o Radzie Mediów Narodowych.

Utworzenie Rady Mediów Narodowych, która ma powoływać zarządy i rady nadzorcze TVP, Polskiego Radia i PAP, zakłada "pomostowa" ustawa medialna, którą podpisał prezydent Andrzej Duda. Większość przepisów ustawy wejdzie w życie po upływie 7 dni od dnia jej ogłoszenia.

O podpisaniu ustawy poinformowała we wtorek Kancelaria Prezydenta.

Według ustawy zadaniem Rady ma być powoływanie i odwoływanie składów osobowych organów jednostek publicznej radiofonii i telewizji oraz Polskiej Agencji Prasowej. Ustawa - od momentu powołania RMN - znosi podległość władz TVP i PR wobec ministra skarbu, co wprowadziła tzw. mała nowela medialna z grudnia 2015 r.

Zgodnie z ustawą, Rada Mediów Narodowych ma liczyć pięciu członków, z których trzech ma powoływać Sejm, a dwóch - prezydent. Ich kadencja ma trwać 6 lat.

Kandydatów (po dwóch na każde miejsce) na członków Rady powoływanych przez prezydenta przedstawiać mają dwa największe kluby opozycyjne. Jeśli któryś z nich z tego nie skorzysta - prawo do zgłoszenia kandydatów przechodzi na kolejny pod względem liczebności klub.

Ustawa zakłada, że członkostwa w RMN nie można łączyć z: pełnieniem funkcji w organie władzy wykonawczej, członkostwem w organie jednostki samorządu terytorialnego, zatrudnieniem w administracji rządowej lub samorządowej, zatrudnieniem w Kancelarii Prezydenta RP, członkostwem w KRRiT lub zatrudnieniem w jej biurze.

Członkiem RMN nie może być osoba posiadająca udziały albo akcje spółki lub w inny sposób uczestnicząca w podmiocie będącym dostawcą usługi medialnej lub producentem radiowym lub telewizyjnym.

Ustawa nie zabrania natomiast, by w Radzie zasiadali aktywni posłowie i senatorowie. O taki zakaz podczas prac w parlamencie wielokrotnie apelowała opozycja.

Z dniem wejścia ustawy w życie wygasną mandaty dotychczasowych rad programowych spółek, przy czym mają one działać do czasu powołania nowych rad.

Ustawa obliguje członków RMN do składania marszałkowi Sejmu oświadczeń majątkowych. Koszty funkcjonowania Rady będą pokrywane z budżetu państwa ze środków, których dysponentem jest Szef Kancelarii Sejmu. Kancelaria Sejmu zapewni też jej obsługę administracyjno-organizacyjną.

Nowe przepisy mają wejść w życie w ciągu siedmiu dni od ogłoszenia. Jednocześnie - z dniem ogłoszenia ustawy - usunięty zostanie termin obowiązywania "małej" noweli medialnej do 30 czerwca.

Od 2017 r. oboje rodzice, którzy opiekują się więcej niż jednym dzieckiem z niepełnosprawnością, będą mieć prawo do świadczeń - zakłada ustawa, którą podpisał prezydent. Teraz na jedną rodzinę przysługuje jedno świadczenie, nawet jeśli dzieci z niepełnosprawnością jest więcej.

Ustawa ta wykonuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z listopada 2014 r.

Obecnie rodzice, którzy mają więcej niż jedno dziecko z niepełnosprawnością mogą otrzymać tylko jedno świadczenie (świadczenie pielęgnacyjne - 1300 zł, specjalny zasiłek opiekuńczy - 520 zł, zasiłek dla opiekuna - 520 zł), nawet jeśli oboje musieli zrezygnować z pracy. Po zmianach każdy z nich będzie mógł otrzymać świadczenie, gdy zrezygnuje z pracy lub jej nie podejmie.

Zmiany, których inicjatorem był Senat, zakładają, że korzystanie przez jednego opiekuna ze świadczenia nie będzie oznaczało braku wsparcia dla drugiego opiekuna sprawującego opiekę nad kolejną osobą niepełnosprawną w rodzinie.

Według szacunków Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zmiany wprowadzenie tych będzie kosztować ok. 30 mln zł.

Orzeczenie TK zapadło w związku ze skargą konstytucyjną ojca, któremu odmówiono prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na syna, ponieważ jego żona miała już ustalone prawo do świadczenia na drugie niepełnosprawne dziecko.

Wcześniej, w październiku 2014 r. TK uznał za niekonstytucyjną inny przepis ustawy o świadczeniach rodzinnych, który uzależnia świadczenie pielęgnacyjne dla opiekuna dorosłej osoby niepełnosprawnej od wieku, w którym powstała ta niepełnosprawność. Wskazał jednak, że można odmiennie traktować opiekunów dzieci i dorosłych. To orzeczenie również nie zostało jeszcze zrealizowane.