Polska żegna Franciszka Starowieyskiego

- Byłeś kreatorem naszej rzeczywistości, czarodziejem, magiem w laboratorium eliksiru życiu. Wiecznie uskrzydlonym chłopcem, którego nadrzędnym pragnieniem była wolność - powiedział nad trumną artysty Stanisław Ledóchowski, żegnając Starowieyskiego w imieniu przyjaciół i rodziny na Cmentarzu przy Zakładzie dla Niewidomych w Laskach.

Wcześniej w warszawskim kościele św. Krzyża odbyła się msza św., którą celebrował brat artysty, ks. Marek Starowieyski.

- Franek zawsze był bardzo przywiązany do tradycji, również do tradycji chrześcijańskiej. Nie było to przywiązanie ortodoksyjne, ale mocne; zawsze twierdził, że jest dumny, iż wywodzi się z tradycji, która tworzyła Europę - zaznaczył w homilii ks. Starowieyski.

- Franku, będzie Ciebie bardzo brakowało. Nie tylko nam, rodzinie, ale także środowisku artystycznemu, kolekcjonerom Twych dzieł, tym, którzy kochali Twoją sztukę - mówił ks. Starowieyski.

Artysta został pośmiertnie odznaczony przyznawanym przez prezydenta Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W imieniu mieszkańców i samorządu miasta Reszel na Warmii, którego Starowieyski był od 2007 roku Honorowym Obywatelem, artystę żegnał burmistrz miasta, Zdzisław Ściborski.

Przypomniał, że Franciszek Starowieyski był doskonale znany mieszkańcom Reszla.

- Niemal każdego lata mogliśmy zobaczyć Go w reszelskim zamku, gdzie tworzył i wypoczywał - mówił Ściborski. Starowieyski wystawiał też prace w reszelskiej Galerii Zamek. Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Reszla nadano prof. Franciszkowi Starowieyskiemu 12 lipca 2007 r.

Artystę żegnała także prof. Barbara Szubińska z Europejskiej Akademii Sztuk, na której Starowieyski wykładał malarstwo. - Studenci i pracownicy żegnają prof. Franciszka Starowieyskiego z głębokim żalem - mówiła.

Starowieyski został pochowany na cmentarzu w Laskach, nieopodal Zakładu dla Niewidomych, na rzecz którego artysta przekazywał środki, pochodzące z licznych aukcji swoich dzieł. Starowieyski został pochowany obok innych zasłużonych dla polskiej kultury osób, m.in. pisarza Mariana Brandysa, aktorki Haliny Mikołajskiej, wicemarszałka Sejmu Aleksandra Małachowskiego.

Jeden z najpopularniejszych i najbardziej oryginalnych polskich malarzy, grafików, scenografów Franciszek Starowieyski zmarł 23 lutego w wieku 79 lat.

Franciszek Andrzej Bobola Biberstein-Starowieyski urodził się 8 lipca 1930 r. w Bratkówce koło Krosna na Podkarpaciu, w rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Biberstein. Studiował w Akademiach Sztuk Pięknych w Krakowie i Warszawie, u Wojciecha Weissa i Michała Byliny. Uprawiał rysunek, plakat (ponad 250 prac), malarstwo ścienne i scenografię. Wykształcił w malarstwie własny styl, charakteryzujący się m.in. rysunkową formą o kaligraficznej precyzji kreski.

Starowieyski zyskał popularność w latach 60. jako autor plakatów teatralnych i filmowych. Zajmował się także malarstwem, grafika użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną. Jest twórcą tzw. Teatru Rysowania.

Wielokrotnie wystawiał w galeriach i muzeach w Polsce oraz Austrii, Belgii, Francji, Holandii, w Kanadzie, Szwajcarii, USA, we Włoszech i in. Jest laureatem wielu nagród, m.in.: Grand Prix na Biennale Sztuki Współczesnej w Sao Paulo (1973), Grand Prix za plakat filmowy na festiwalu w Cannes (1974), Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w Paryżu (1975), Annual Key Award gazety Hollywood Reporter (1975-1976), nagrody na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie i na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago (1979-1982).