Pierwsza rocznica śmierci Władysława Szpilmana

Władysław Szpilman urodził się 5 grudnia 1911 roku w Sosnowcu. Studiował w Wyższej Szkole Muzycznej im. Chopina w Warszawie i berlińskiej Akademii Muzycznej. W 1935 roku rozpoczął pracę w Polskim Radiu. We wrześniu 1939 roku występował w studiu niemal na chwilę przed zbombardowaniem rozgłośni. Przed wojną Szpilman skomponował muzykę do filmów "Wrzos" i "Doktor Murek".

Po upadku Powstania Warszawskiego, Władysław Szpilman ukrywał się z pomocą przyjaciół, w ruinach miasta. Przetrwanie zawdzięczał niemieckiemu kapitanowi Wilmowi Hosenfeldowi, który nie wydał go przełożonym, ale także zaopatrzył i wskazał kryjówkę.

Po wojnie Władysław Szpilman wraz z profesorem Romanem Jasińskim organizował od nowa Polskie Radio, w którym przez wiele lat kierował Redakcją Muzyczną. W latach 50. pisał popularne piosenki - "Do roboty" i "Walczyk murarski", wówczas też skomponował sygnał dźwiękowy "Polskiej Kroniki Filmowej".

Do najpopularniejszych utworów Szpilmana należą piosenki poświęcone Warszawie - "Pójdę na Stare Miasto", "Nasza Warszawa", "Czerwony autobus", a także - Nie wierzę piosence", "Deszcz", "W małym kinie". Śpiewali je Andrzej Bogucki, chór Czejanda, Sława Przybylska oraz Irena Santor.

W 1962 roku współtworzył legendarny "Kwintet Warszawski", z którym występował do połowy lat 80., koncertując na całym świecie. W dorobku miał nagrania dla Polskiego Radia, Radia Szwedzkiego, BBC, radiofonii niemieckich.

W 1998 roku Szpilman opublikował "Cudowne przetrwanie - wspomnienia z Warszawy 1939-45". Według autobiograficznej książki Szpilmana zatytułowanej "Pianista", Roman Polański przygotowuje film ze scenografią Allana Starskiego. (aka)

Zobacz także:

w WP - Książki - Władysław Szpilman