Pięć klas wiatru w Polsce
Wiatr gwałtowny, wichura, wiatr huraganowy - to przykładowe wiatry, z jakimi można się spotkać w Polsce. Klasyfikację wiatrów pod względem ich siły i mechanizmu powstawania prezentuje klimatolog dr hab. Halina Lorenc w artykule "Współczesne problemy klimatu" umieszczonym na stronie internetowej Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej.
W Polsce, jak pisze Lorenc, można wyróżnić trzy rodzaje sytuacji, w których powstają silne wiatry. Pierwszy z nich ma związek z sąsiedztwem morza Bałtyckiego, nad którym przemieszczają się masy powietrza, mogące przyspieszać do dużych prędkości.
Inne zjawiska powstają w górach, które jako naturalna bariera klimatyczna zakłócają cyrkulację powietrza. Skutkiem tych zaburzeń może być silny, suchy i ciepły wiatr "spadający z gór". W Tatrach tego typu zjawisko nazywane jest wiatrem halnym, w Karkonoszach - fenem.
Trzeci rodzaj zjawisk występujący w Polsce to wiry (trąby powietrzne), wywołane przez lokalne warunki atmosferyczne.
Autorka prezentuje też specjalną skalę opracowaną do szacowania wielkości zniszczeń w zależności od prędkości wiatru. Według tej skali wiatry podzielono na pięć klas.
1. Klasa I - (62-74 km/h) to "wiatr gwałtowny", może on łamać gałęzie drzew i utrudniać chodzenie.
2. Klasa II - (75-88 km/h) to "wichura", zdolna łamać całe drzewa, zrywać dachówki, uszkadzać budynki.
3. Klasa III - (89-102 km/h) "silna wichura" może zrywać dachy, wyrywać drzewa z korzeniami, łamać wieże i słupy energetyczne.
4. Klasa IV - (103-117 km/h) to "gwałtowna wichura". Może ona powodować rozległe zniszczenia. Na obszarze, gdzie wiatr wieje z taką prędkością, należy liczyć się z zagrożeniem życia.
5. W klasie V mieszczą się wiatry huraganowe i trąby powietrzne, mogące mieć niszczycielskie skutki. Ich prędkość przekracza 118 km/h. Przy wietrze o tej prędkości zagrożenie życia jest poważne.