Państwa członkowskie Unii Europejskiej - Belgia
W prezentacji państw członkowskich Unii
Europejskiej dziś kolej na Belgię. Była ona jednym z państw
założycielskich Wspólnot Europejskich w 1957 roku.
Belgia jest monarchią konstytucyjną ze stolicą w Brukseli. Obszar 30 514 km kw. zamieszkuje 981 200 osób. Językami urzędowymi są flamandzki i francuski. Większość Belgów jest wyznania rzymskokatolickiego.
Od 14 VII 1993 r. Belgia jest państwem federalnym, w którego skład wchodzą trzy regiony: Flandria, Walonia i region stołeczny - Bruksela. Regiony mają własne organa władzy ustawodawczej (Rady Regionalne) oraz szeroką autonomię w zakresie władzy wykonawczej (dotyczącą m.in. handlu zagranicznego, rolnictwa, transportu, ochrony środowiska).
Obowiązującą walutą jest - od 1 stycznia 2002 roku - euro.
Święto narodowe Belgii przypada 21 lipca, w rocznicę wstąpienia na tron króla Leopolda I w 1831 r.
Obowiązuje konstytucja uchwalona w 1831 roku, potem wielokrotnie modyfikowana.
Władzę ustawodawczą w Belgii sprawuje dwuizbowy - składający się z Senatu i Izby Deputowanych - parlament, wybierany co cztery lata. 150-osobowa Izba Deputowanych wybierana jest w wyborach powszechnych. Spośród 72 senatorów, 40 wybieranych jest bezpośrednio w wyborach powszechnych, 21 mianują rady regionalne, a 10 - członkowie obieralni. W skład Senatu wchodzi również jeden przedstawiciel rodziny królewskiej.
Władzą wykonawczą jest rząd z premierem na czele. Obecnie szefem belgijskiego rządu Guy Verhofstadt.
Urodzony w 1953 r. Verhofstadt po ukończeniu studiów prawniczych pracował jako adwokat. Działał też w rozmaitych organizacjach studenckich, a następnie w Partii Wolności i Postępu. Z ramienia tej partii był deputowanym. W 1992 roku stanął na czele utworzonego w miejsce Partii Wolności i Postępu - ugrupowania Flamandzcy Liberałowie i Demokraci. Zajmował też rozmaite stanowiska rządowe - był m.in. wicepremierem. Od 1999 roku jest premierem.
Głową państwa w Belgii jest - urodzony w 1934 r. - król Albert II. Jest on szóstym belgijskim monarchą od czasu uzyskania niepodległości w 1830 roku. Syn króla Leopolda III i szwedzkiej księżniczki Astrid ukończył studia dyplomatyczne i szkołę wojskową. Po studiach przewodniczył Narodowemu Instytutowi Rolnictwa w Kongu Belgijskim. Od 1958 roku jest prezesem Belgijskiego Czerwonego Krzyża i honorowym przewodniczącym Belgijskiego Komitetu Olimpijskiego. W 1959 roku poślubił włoską księżniczkę Paolę Ruffo di Calabria. W 1993 roku został zaprzysiężony na króla Belgii.