Pakistan: kobieta i dwie dziewczynki zginęły przez "bluźnierstwo"

Czytaj również: Bluźnierstwo - gdy obraza religii oznacza wyrok śmierci.

Do zdarzenia doszło w mieście Gujranwala około 220 km na północ od stolicy Pendżabu Lahaur.

Według przedstawiciela lokalnej policji gorące emocje rozpętało "umieszczenie na Facebooku bluźnierczego zdjęcia" przez nastoletniego wyznawcę ahmadiji. Zdjęcie to uraziło jego muzułmańskiego przyjaciela. Obaj chłopcy wdali się publicznie w bójkę. W asystującym, coraz większym tłumie, wzbierał wojowniczy nastrój, aż zgromadzeni rzucili się podpalać domy mniejszości ahmadyjskiej.

Kobieta i jej wnuczki - siedmioletnia i zaledwie roczna zginęły uduszone dymem - stwierdziła policja, która wdrożyła śledztwo nie w sprawie ich śmierci, tylko przeciwko nastoletniemu wyznawcy ahmadiji w sprawie bluźnierstwa.

Rzecznik społeczności wyznawców ahmadiji Salim ud Din powiedział, że był to najgorszy atak od czasu, kiedy w jednoczesnych napadach na kilka miejsc kultu cztery lata temu zginęło 84 wyznawców. Prawo w Pakistanie zabrania im nazywania swoich miejsc kultu meczetami, a im samym odmawiania muzułmańskich modlitw i pielgrzymowania do Mekki.

W Pakistanie mnożą się oskarżenia o bluźnierstwo; według Pakistańskiej Komisji ds. Praw Człowieka - od jednego w 2011 roku po 86 w zeszłym. W tym roku takich oskarżeń było już około stu. Pakistańskie prawo przewiduje karę główną dla osób szargających imię Mahometa, a za spalenie Koranu - karę więzienia. Często wykorzystywane jest przeciwko chrześcijanom i wyznawcom ahmadiji.

Zdaniem pracowników organizacji ds. przestrzegania praw człowieka oskarżenia o bluźnierstwo coraz częściej wykorzystywane są w charakterze zemsty osobistej lub z zamiarem zagarnięcia mienia oskarżonego.

Ahmadijja, ruch reformatorski w islamie, wywodzi swoją nazwę od Ahmada, alternatywnego imienia proroka Mahometa. O ile po arabsku "Muhammad" (Mahomet) znaczy "najbardziej wychwalany" i odnosi się do chwały, majestatu i potęgi, to pochodna forma tego imienia, "Ahmad", oznacza, obok superlatywu, również pocieszyciela i odnosi się do piękna kazań proroka, jego łagodności, pokory, miłości i miłosierdzia. Założony został w Pendżabie przez Mirzę Ghulama Ahmada z Qadian (1839-1908), który ogłosił się mahdim - muzułmańskim zbawicielem ludzkości - i powtórnie przybyłym Jezusem, a później także inkarnacją Kryszny. W Pakistanie w 1974 roku uznano wyznawców ahmadiji za heretyków i tym samym wyłączono z ummy - społeczności muzułmanów. Na świecie ahmadijja ma 5-12 mln wyznawców.