Ostatnie pożegnanie Konstantego Miodowicza
W Busku-Zdroju odbędą się uroczystości pogrzebowe zmarłego w ubiegły piątek posła Konstantego Miodowicza. Weźmie w nich udział marszałek sejmu Ewa Kopacz, premier Donald Tusk oraz liczna reprezentacja ministrów i parlamentarzystów.
Pogrzeb rozpocznie się o godzinie 13.00 w Kościele Bożego Ciała przy ulicy Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Wcześniej minister Sławomir Rybicki z Kancelarii Prezydenta wręczy rodzinie zmarłego odznaczenie przyznane pośmiertnie przez prezydenta Bronisława Komorowskiego.
Po zakończeniu nabożeństwa kondukt żałobny przejdzie na Cmentarz Parafialny. Pożegnalne przemówienia wygłoszą tam marszałek Sejmu Ewa Kopacz, premier Donald Tusk, oraz wicemarszałek województwa świętokrzyskiego Grzegorz Świercz. Zabierze on głos w imieniu najbliższej rodziny i przyjaciół Konstantego Miodowicza.
Konstanty Miodowicz był absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po strajkach sierpniowych w 1980 roku zakładał Niezależne Zrzeszenie Studentów na tej uczelni. Był jednym z najważniejszych przywódców studenckich strajków na krakowskich uczelniach w 1981. Po wprowadzeniu stanu wojennego zastał przez władze internowany. Po 1989-tym roku tworzył nowe służby specjalne, był szefem kontrwywiadu, członkiem sejmowej komis do spraw służb specjalnych. Był działaczem politycznym. Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od blisko 16 lat był posłem na sejm, gdzie zasiadał w komisjach ds. służb specjalnych oraz spraw wewnętrznych i administracji.
Z wykształcenia etnograf, absolwent Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez pewien czas zatrudniony w Zakładzie Alpinizmu AWF. Zdobył między innymi Elbrus na Kaukazie. Podczas gdy jego ojciec Alfred Miodowicz był członkiem PZPR i szefem OPZZ, Konstanty Miodowicz działał w opozycji demokratycznej, wspólnie z Janem Rokitą założył pacyfistyczny Ruch Wolność i Pokój.
W latach 1990-1996 pracował w MSW, gdzie, jako szef kontrwywiadu w stopniu pułkownika uczestniczył w budowie służb specjalnych. Następnie był członkiem rady nadzorczej Fundacji Instytutu Lecha Wałęsy.
W 1997 został wybrany na posła do sejmu. Był członkiem rady politycznej Chrześcijańskiej Demokracji III RP. Potem przystąpił do Stronnictwa Konserwatywno - Ludowego. W 2001 był członkiem klubu parlamentarnego tej partii. Do sejmu IV i V kadencji uzyskał mandat z listy PO. Był członkiem między innymi Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji do spraw Służb Specjalnych.
W 2004 został wybrany do komisji śledczej powołanej do zbadania tzw. afery Orlenu. Po wyborach parlamentarnych z 2007 roku przewodniczył zarządowi PO w województwie świętokrzyskim. W 2009 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego. W wyborach parlamentarnych z 2011 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję.