Nazwa tego słonecznego kalendarza pochodzi od Juliusza Cezara, który wprowadził go w 46 roku p.n.e. Kalendarz juliański obowiązywał w całym chrześcijańskim świecie do końca XVI wieku. W 1589 r. papież Grzegorz XIII przeprowadził reformę kalendarza, wprowadzając na zachodzie Europy nowy, zwany od jego imienia gregoriańskim.
B Odmierzanie czasu według tzw. starego stylu, obowiązywało do 1917 r. w Imperium Rosyjskim. Obecnie kalendarz juliański jest liturgicznym kalendarzem części kościołów prawosławnych w świecie, m.in. Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, a także większości parafii grekokatolickich.
W ostatnim dniu starego roku cerkiew prawosławna czci pamięć świętej męczennicy Melanii Rzymianki. Dlatego też noworoczne zabawy nazywane są w ludowej tradycji małankami. Noworoczny wieczór określany jest także mianem Szczodrego albo Bogatego, a na Podlasiu Hohotuchą.
Z noworocznym wieczorem związanych jest wiele obrzędów. Był to czas wróżb dla niezamężnych panien oraz figli, które płatali chłopcy. W tym dniu śpiewa się specjalne noworoczne pieśni.
Obecnie nowy rok według starego stylu wita się na zabawach, które poza repertuarem piosenek wykonywanych przez zespoły niewiele różni się od sylwestrowych bali organizowanych w noc z 31. na 1. stycznia według kalendarza gregoriańskiego. (mag)
