Niezwykłe odkrycie - Stonehenge ma siostrę bliźniaczkę
O odkryciu kręgu drewnianych obelisków położonego kilkaset metrów na północny zachód od Stonehenge pisze brytyjska prasa, nazywając je jednym z najbardziej pasjonujących odkryć dokonanych na tych terenach w ostatnich 50 latach.
Za pomocą techniki będącej "odpowiednikiem rentgena" archeolodzy "prześwietlili ziemię" i dokonali odkrycia tworzących krąg dołów. Wzniesiona ponad 4,2 tys. lat temu budowla miała 25 metrów średnicy, co oznacza, że była prawie takiej samej wielkości co główna część kamiennego Stonehenge - pisze "The Independent".
Naukowcy uważają, że w rowach znajdowały się 24 drewniane obeliski o metrowej szerokości i wysokości ok. ośmiu metrów.
Drewniana "bliźniaczka Stonehenge" - jak nazywa ją "The Independent" - znajduje się jedynie 900 metrów od słynnego kamiennego kręgu. Naukowcy uważają, że obie budowle były wzniesione w tym samym okresie.
Według archeologów, drewniany krąg był częścią większego terenu, na którym odprawiano obrzędy religijne.
Jak pisze "The Independent" ważne jest to, że nowo odkryty krąg odzwierciedla podobną budowlę znajdującą się 1300 metrów na południowy wschód od Stonehenge, o której archeolodzy wiedzieli od dawna. Archeolodzy ustalili, że obie budowle były widoczne ze Stonehenge i miały po dwa wejścia.
Tworząc wirtualny obraz terenów, naukowcy z uniwersytetów w Birmingham, Bradford, St. Andrews oraz Wiednia przez następne cztery lata będą próbowali ustalić, jak wyglądała okolica, gdy wzniesione zostało Stonehenge.
Prowadzący projekt archeolog z Uniwersytetu w Birmingham profesor Vince Gaffney jest przekonany, iż zostaną dokonane kolejne odkrycia, ponieważ 90% ziemi otaczającej Stonehenge nigdy nie było badane.
- Zakładaliśmy, że było tu tylko puste pole - teraz odkryliśmy budowlę używaną podczas obrzędów. To najprawdopodobniej pierwszy taki obiekt odnaleziony w ciągu ostatnich 50 lat - wyjaśnił Gaffney "Daily Telegraph".
Pochodzenie Stonehenge wciąż pozostaje tajemnicą, ale według niektórych teorii krąg był olbrzymim astronomicznym kalendarzem. Według badaczy budowla jest ustawiona tak, by wskazywać wschód słońca podczas przesilenia letniego i zachód podczas przesilenia zimowego.
Wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO budowla została wzniesiona w trzech etapach pomiędzy rokiem 3000 a 1600 p.n.e. Jest jedną z najbardziej popularnych atrakcji turystycznych w Wielkiej Brytanii - co roku odwiedza go 850 tys. ludzi.