Nie żyje Wojciech Karpiński

Historyk literatury i publicysta. Studiował filologię romańską na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Wydziale Filozofii UW. Od 1967 r. doktorant na Wydziale Filologii Obcej UW, prowadził jednocześnie zajęcia dydaktyczne z literatury francuskiej.

W 1975 r. należał do sygnatariuszy "Memoriału 59”, wyrażającego protest przeciw projektowanym zmianom w Konstytucji PRL. W latach 1979-1981 był członkiem redakcji miesięcznika "Res Publica”.

W czasie wprowadzenia stanu wojennego w Polsce przebywał w USA, później zdecydował się pozostać za granicą. W semestrze wiosennym 1982 r. prowadził wykłady na wydziale nauk politycznych Yale University w New Haven (USA). Od sierpnia 1982 r. mieszkał w Paryżu, gdzie został pracownikiem naukowym Centre National de la Recherche Scientifique.

Od 1982 r. należał do Komitetu Wykonawczego Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Kulturze Polskiej. Członek redakcji "Zeszytów Literackich” (od 1983 r.).

W 1990 r. prowadził wykłady o polskiej literaturze emigracyjnej na University of Texas (Austin, USA). W roku akademickim 1994-1995 prowadził seminarium "Literatura a wygnanie” na New York University.

W "Kulturze” publikował od 1970 r. artykuły, recenzje i szkice literackie. W 1989 r. otrzymał Nagrodę Literacką im. Zygmunta Hertza (za całokształt twórczości).

Najbardziej znane zbiory esejów Karpińskiego to m.in. "Pamięć Włoch" (1982), "Książki zbójeckie" (1988) i "Herb wygnania" (1989). Były one poświęcone pisarzom emigracyjnym. m.in. Gombrowiczowi, Miłoszowi, Herlingowi-Grudzińskiemu, Nabokovowi i Sołżenicynowi.

Członek Związku Literatów Polskich (1976-1983) oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989). Otrzymał m.in. nagrodę Fundacji im. Kościelskich (Genewa, 1975), Nagrodę im. Herminii Naglerowej przyznaną przez Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn, 1984, za książkę pt. "Chusteczka imperatora”), nagrodę Ingram Merrill Award (Nowy Jork, 1988 [1977]), nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (Nowy Jork, 1989), Nagrodę Ministra Kultury (Warszawa, 2004), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2012).

Źródło: kulturaparyska.com