Nie zobaczymy już tej orki

27-letnia orka od niemal dwu lat żyła na swobodzie w zatoczce Taknes w rejonie fiordu Halsa, dokąd przypłynęła z wód Islandii, prawdopodobnie w poszukiwaniu towarzystwa. Zyskała sobie miłość norweskich dzieci, z którymi uwielbiała się bawić, pozwalając im także jeździć na swoim grzbiecie.

Po zakończeniu prac nad filmem, Keiko została przygotowana do życia na swobodzie w oceanarium w Oregonie w USA. W 1998 r. przewieziono ją samolotem ze Stanów Zjednoczonych do Islandii. Orka przepłynęła jednak 1400 kilometrów do Norwegii, gdzie już pozostała. Miejscowe towarzystwo ochrony zwierząt w obawie, iż nadmierna popularność może zagrozić zdrowiu zwierzęcia, zakazało niedawno zbliżania się do orki.

Keiko mieszkała w osłoniętej zatoce, nie zamarzającej w zimie, i tam była też dokarmiana przez opiekunów.

Orki są największym i najszybszym gatunkiem delfinów. Są drapieżnikami, żywią się głównie rybami i fokami. Na swobodzie żyją średnio 35 lat.