Nie będzie zadośćuczynienia za śmierć ofiary ZOMO

Sąd uznał, że nie ma wystarczających dowodów na to, że Piotr Majchrzak został zabity przez milicję lub ZOMO, a także dowodów na jego działalność opozycyjną. Proces toczył się na podstawie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego.

- Musieliśmy wykazać, że Piotr prowadził działalność opozycyjną i to sąd uznał. Według sądu nie udało nam się udowodnić, że zginął z rąk funkcjonariuszy państwowych i że jego śmierć miała związek z działalnością opozycyjną - poinformowała mec. Graf.

Piotr Majchrzak, uczeń Technikum Ogrodniczego, 11 maja 1982 r. ok. godz. 21 na ul. Fredry przy kościele Najświętszego Zbawiciela w Poznaniu został - według rodziny - wylegitymowany, zaatakowany i pobity przez oddział ZOMO. Zmarł 18 maja w szpitalu, nie odzyskawszy przytomności. Podczas postępowań prokuratorskich w latach 80. i 90. nie udało się ustalić sprawców pobicia i postępowania były umarzane. Milicja twierdziła, że chłopaka zabił parasolem pijany mężczyzna.

Według rodziców chłopak został pobity dlatego, że nosił w klapie opornik - symbol walki o niepodległą Polskę, był też aktywnym uczestnikiem ruchu niepodległościowego. Uczestniczył w pokojowych manifestacjach, rozdawał ulotki i kolportował prasę podziemną.

Na podstawie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego osoby takie mogą starać się o odszkodowania i zadośćuczynienia w wysokości do 25 tys. zł. W przypadku osób, które zostały zamordowane, nie ma żadnych ograniczeń kwotowych co do zadośćuczynienia.

Decyzja sądu jest nieprawomocna, rodzina zapowiada, że odwoła się od tego wyroku.