Naukowcy: otyłość ma przede wszystkim podłoże genetyczne

Naukowcy nie zidentyfikowali specyficznego genu wywołującego otyłość, ale doszli do wniosku, że czynniki genetyczne wywołujące otyłość są ważniejsze niż niezdrowy tryb życia i niezdrowe odżywianie.

77% różnic tzw. indeksu masy ciała (waga w kilogramach podzielona jest przez wzrost w metrach i centymetrach, która daje wypadkową w postaci pomiaru otyłości) i objętości w talii, jest zdaniem naukowców spowodowana wrodzonymi czynnikami genetycznymi. 23% stanowią środowiskowe czynniki rodzinne.

Dane te ustalono w wyniku porównawczych badań bliźniaków: jednojajowe mają ten sam kod genetyczny, zaś dwujajowe odmienny. Oba typy bliźniaków jako rodzeństwo wyrastają w tym samym środowisku rodzinnym i odżywiają się tak samo. Badania porównawcze umożliwiły rozdzielenie genetycznych czynników otyłości od środowiskowych.

Dziecko z wysoką zawartością genów czyniących je podatnym na otyłość nie musi nieuchronnie stać się otyłe, lecz jego genetyczne predyspozycje czynią je bardziej podatnym na otyłość - skomentowała wyniki badań prof. Jane Wardle, które je prowadziła.

Za otyłość dzieci jej zdaniem w dużo mniejszym stopniu odpowiadają rodzice niż wrodzona podatność genetyczna. Według niej badania sugerują, iż otyłe dzieci z reguły wyrastają na otyłych dorosłych i są bardziej podatne na zachorowanie na cukrzycę, niektóre odmiany raka i schorzenia serca.

Brytyjskie badania potwierdzają wcześniejsze ustalenia naukowców amerykańskich przeprowadzone na gryzoniach. Sugerują one, że różnice w mózgach szczurów podatnych na otyłość można zaobserwować w kilka tygodni po ich urodzeniu.

W ocenie Tama Frya z fundacji rozwoju dzieci (Child Growth Foundation) genetyczne predyspozycje do otyłości u niektórych dzieci nie zwalniają rodziców z troski o zapewnienie im zdrowego otoczenia i trybu życia umożliwiających spalenie nadwyżki kalorii.