Marcinkiewicza trzeba wykorzystać dla dobra Polski

Sygnały Dnia: Rozmawiamy dwa dni po wyborach samorządowych. Kazimierz Marcinkiewicz przegrał. No i teraz najważniejsze polityczne pytanie: co dalej z Kazimierzem Marcinkiewiczem? Będzie propozycja ze strony Prawa i Sprawiedliwości, ze strony rządu?

Jarosław Kaczyński: - Tak, sądzę, że będzie. Jest, oczywiście, decyzją samego Kazimierza Marcinkiewicza, czy tę decyzję przyjmie, czy ją przyjmie od razu, czy przyjmie za jakiś czas, jest na pewno zmęczony, ale nie pozostawimy Kazimierza Marcinkiewicza samego i nie pozostawimy go (to może jest złe sformułowanie, nawet może bardzo złe) niewykorzystanym. Otóż to jest człowiek, którego trzeba wykorzystać dla dobra naszego wspólnego celu, czyli dla dobra Polski.

W którym kierunku ta propozycja pójdzie? Przemysław Gosiewski, minister w pana rządzie, mówi: to będzie rządowa propozycja.

- Sądzę, że tak, że to będzie propozycja rządowa.

Jaki obszar zainteresowanie tutaj jest? MSZ pan wykluczył bardzo wyraźnie.

- To jest tak, że Kazimierz Marcinkiewicz mógłby być z całą pewnością doskonałym ministrem oświaty, ale to jest kwestia koalicji. I Kazimierz Marcinkiewicz jednocześnie wyspecjalizował się, choć z wykształcenia jest fizykiem, w problematyce gospodarczej, więc może być też doskonałym ministrem resortów gospodarczych.

Ministerstwo Skarbu?

- Zobaczymy.

Panie premierze, to było prestiżowe starcie w Warszawie. Taką logikę przyjęły oba ugrupowania, oba rzuciły tam bardzo duże siły, duże pieniądze także. Jednak kandydat Prawa i Sprawiedliwości przegrał i to przegrał z politykiem znanym, ale jednak nie wybitnym, Hanna Gronkiewicz-Waltz to nie jest taka absolutnie pierwsza polityczna liga, z całym dla niej szacunkiem. Jak pan myśli, gdzie tu tkwi przyczyna? Może ta Warszawa jednak pokazała, że nie chce PiS-u? Był ten element antypisowskiej takiej kampanii bardzo mocny.

- No, był. Cóż, Kazimierz Marcinkiewicz, czyli PiS, przegrał tutaj z koalicją, która sięgała od Aleksandra Kwaśniewskiego, który powrócił do polityki przy okazji tych wyborów, po Donalda Tuska. Więc tego rodzaju przegrana niewielką różnicą w żadnym razie nie przynosi ujmy, bo to koalicja rzeczywiście potężna. Ale trzeba z tego wyciągnąć wnioski dwojakiego rodzaju. Po pierwsze te, które łączą się z faktem powstania tej koalicji, już takim zupełnie oczywistym.

A wnioski drugiego rodzaju to te, które odnoszą się do konieczności zastanawiania się nad tym, jak przemówić do elektoratu miejskiego. Bo, oczywiście, 46,5% poparcia w Warszawie to tak naprawdę jest bardzo dużo, a nie mało, tak że ci, którzy mówią: "Warszawa was nie lubi, Warszawa was nie znosi", zgoła po prostu się w oczywisty sposób mylą. Prawie połowa czynnych politycznie warszawiaków najwyraźniej nas akceptuje. Ale jest też faktem, że tych, którzy nie akceptują, jest sporo, nawet bardzo sporo, i sądzę, że w niemałej mierze bierze się to z pewnego rodzaju nieporozumienia, to znaczy z tej kampanii, kampanii przeciw nam, kampanii zgoła niesłychanej, nieznanej w ciągu tego już przeszło siedemnastolecia i kampanii, która – jak się okazało – jest w niemałej mierze skuteczna.

Panie premierze, pan myśli, że to jest trwałe zbliżenie Platformy i lewicy, SLD i tych partii innych lewicowych, Marka Borowskiego?

- Znaczy antypisowska logika musi prowadzić do takiego zbliżenia. Jeżeli ktoś za cel polityki uznaje odsunięcie PiS-u od władzy albo – jak to się w chwilach szczerości mówi – po prostu zniszczenie PiS-u, no to droga prowadzi do SLD. Innej logiki tutaj po prostu nie ma. I ci politycy, jak pan Komorowski (on zresztą taki był zawsze) czy właśnie pani Gronkiewicz-Waltz, politycy Platformy Obywatelskiej, którzy tak mówią, mówią prawdę. Nie można być naraz śmiertelnym wrogiem PiS-u i być nawet zdystansowany wobec SLD, bo tego się po prostu nie da rozdzielić.

Przeczytaj cały wywiad