Zmarł b. marszałek województwa małopolskiego, miał 55 lat

Nawara chorował od lutego 2009 r., gdy miał wypadek na stoku narciarskim w Austrii. Doznał wówczas ciężkiego urazu głowy i był utrzymany w śpiączce farmakologicznej. Z powodu leczenia i rehabilitacji przez dziewięć miesięcy nie mógł pełnić funkcji marszałka. Do pracy wrócił w grudniu 2009 r.

W wyborach samorządowych 2010 r. jego Wspólnota Małopolska nie zdobyła w sejmiku żadnego mandatu.

Odchodząc ze stanowiska Nawara ocenił, że zostawia Małopolskę w dobrym stanie. - Jesteśmy liderem w procesie wdrażania funduszy europejskich. Nasze finanse, choć wpłynął na nie kryzys gospodarczy, są stabilne - mówił Nawara. Za najważniejsze dokonanie uznał stworzenie podwalin pod rozwój Małopolski jako europejskiego regionu wiedzy.

Nawara pracę w samorządzie - jak sam mówił - traktował jako służbę i wielką odpowiedzialność. Według współpracowników był ambitny i bardzo wymagający, ale też imponował kompetencją, pracowitością i dyscypliną.

Ukończył krakowską Akademię Górniczo-Hutniczą oraz studia podyplomowe z zarządzania na UJ. W latach 1990-98 był wójtem podkrakowskiej gminy Zielonki, a od 1994 r. przewodniczącym Sejmiku Samorządowego Województwa Krakowskiego.

W 1993 r. startował do Sejmu z listy Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform (BBWR), mandatu nie zdobył. Został posłem w 1997 r., startując z listy AWS; w listopadzie 1998 r. zrezygnował z mandatu po wyborze na marszałka sejmiku małopolskiego.

Marszałkiem Małopolski był przez dwie kadencje: 1998-2002 i 2006-2010. Był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa.

W 2009 r. za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju demokracji i samorządności lokalnej Nawara został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.