Kielczanie szli w Marszu Pamięci i Modlitwy śladami Żydów

Uczestnicy marszu wyruszyli sprzed budynku dawnej synagogi, by w drodze na żydowski cmentarz zatrzymać się przy: pomniku Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, na terenie byłego getta, przy domu na ul. Planty 9 - miejscu kaźni 40 ofiar kieleckiego pogromu Żydów z 4 lipca 1946 roku oraz przy pomniku Jana Karskiego.

Przy każdej stacji, uczestnicy marszu wysłuchali krótkiego opisu historii danego miejsca i modlili się, prosząc Boga o to m.in., "aby dał ludziom siłę, która uchroni ich przed biernością wobec zła nienawiści". Rozważanie na kolejnych etapach rozpoczynał i kończył symboliczny dźwięk rogu. Marsz prowadzili harcerze z pochodniami w rękach.

Modlitwy, ich intencje, a także refleksje przedstawiali kolejno duchowni Kościołów: ewangelicko-metodystycznego, katolickiego, ewangelicko-augsburskiego, chrześcijan wiary ewangelicznej i prawosławnego.

Wspomniano kielczan zamordowanych przez Niemców za udzielenie pomocy Żydom i ratowanie ich przed zagładą, ofiary nazistowskich zbrodni w getcie i misję Jana Karskiego - kuriera i emisariusza politycznego, który podczas wojny apelował do najwyższych przedstawicieli państw alianckich o ratowanie Żydów przed hitlerowską eksterminacją.

Biskup kielecki Kazimierz Ryczan celebrował mszę w intencji Żydów - "starszych braci w wierze". W homilii przypomniał słowa papieża Jana Pawła II, który powiedział do Żydów: Dziś wydaje się rzeczą wielkiej wagi, abyśmy z jednej i drugiej strony starali się dostrzec, ocalić i ożywić to dobro, jakie działo się między nami - a przecież przez stulecia działo się go wiele - i abyśmy szukali pojednania i przyjaźni mimo zła, bo również zła było wiele w naszych dziejach.

Ogólnopolski Dzień Judaizmu ustanowiła w 1997 r. Konferencja Episkopatu Polski. Gospodarzami poprzednich dni były kolejno: Warszawa, Kraków, Włocławek, Łódź, Lublin, Białystok, Poznań i Katowice.