Karol Wojtyła został wybrany na papieża

Był pierwszym od ponad 450. lat nie pochodzącym z Włoch oraz najmłodszym z papieży, od półtora wieku. Miał 58 lat. Został wybrany w ósmym głosowaniu, większością 99 głosów, spośród 111 uczestników konklawe. Nowy papież, pochodzący zza "żelaznej kurtyny" wzbudził niespotykane zainteresowanie mediów i polityków na całym świecie oraz życzliwość zwykłych ludzi. Już w pierwszym przemówieniu zaraz po wyborze, zwrócił się do wiernych nie po łacinie, jak to było dotychczas zwyczajem papieskim, lecz po włosku, mówiąc prostym i zrozumiałym językiem. O ile za granicą wybór Karola Wojtyły był raczej akceptowany, o tyle w ojczyźnie budził bardzo różne emocje. Od entuzjazmu i niedowierzania rodaków, po negatywny odbiór władz, które zezwoliły jedynie na lakoniczny komunikat telewizyjny. Dla bloku państw komunistycznych, na czele ze Związkiem Radzieckim, wybór polskiego kardynała na papieża był potężnym ciosem.

Jan Paweł II wywarł szczególny wpływ na losy Kościoła katolickiego i całego świata, między innymi przyczynił się do upadku komunizmu. Angażował się w działania na rzecz porozumienia między wyznawcami chrześcijaństwa, judaizmu oraz islamu. Był pierwszym papieżem, który odwiedził kościół protestancki oraz synagogę, a także rozpoczął publiczny dialog głowy Kościoła katolickiego z muzułmanami. Za nieocenione uważa się jego zasługi dla dialogu katolicko-żydowskiego. Podczas jego pontyfikatu ponad 300 milionów ludzi przeszło na katolicyzm.

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1946 roku, a w następnym roku wyjechał do Belgii i Francji, by tam prowadzić działalność duszpasterską wśród Polonii. Po powrocie do kraju był wikariuszem w powiecie bocheńskim, potem w Krakowie.

Lata 40. to także okres rozwoju literackiego Karola Wojtyły. Jednym z jego pierwszych utworów był poemat "Kamień i bezmiar", pochodzący z okresu II wojny światowej. Przyszły papież uczył się wówczas na kursach konspiracyjnych i pracował jako robotnik w kamieniołomach. Współorganizował w Krakowie konspiracyjny Teatr Rapsodyczny, w którym był aktorem i reżyserem. W latach 1945-51 napisał sztukę teatralną "Brat naszego Boga". W drugiej połowie lat 40. wykładał w Arcybiskupim Seminarium Duchownym, studiował filozofię we Włoszech, Belgii i Francji. Był także wykładowcą katolickiej etyki społecznej w latach 1953-54 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1981 roku, już jako papież Jan Paweł II, przekształcił Wydział w Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie.

W 1958 został biskupem i sufraganem archidiecezji krakowskiej, w czerwcu 1967 - kardynałem. Uczestniczył we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II, był członkiem Rady Stałego Sekretariatu światowego Synodu Biskupów. Nominowany przez papieża Pawła VI na członka Komisji Soborowej dla Apostolstwa Świeckiego. Na nadzwyczajnym zgromadzeniu Synodu Biskupów w 1969 roku przedstawił projekt dokumentu "II Nadzwyczajny Synod Biskupów o sobie".

W 1976 roku na specjalne zaproszenie papieża, prowadził w Watykanie doroczne rekolekcje, wydane potem w książce "Znak, któremu sprzeciwiać się będą". 16 października 1978 roku został wybrany na stolicę Piotrową, a 22 października rozpoczął pontyfikat. Już w styczniu następnego roku wyruszył w pierwszą pielgrzymkę do Meksyku i na Dominikanę.

Przesłanie pontyfikatu Jana Pawła II odzwierciedlały słowa wypowiedziane przez niego na początku misji: "Nie lękajcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi, otwórzcie drzwi jego zbawczej władzy". Nazwany papieżem pielgrzymem, papież Polak odbył 104 podróże zagraniczne na wszystkich kontynentach, odwiedzając 130 krajów. Niestrudzenie docierał do obszarów nędzy materialnej i głodu, a także tam, gdzie było łamane prawo do wolności i godnego życia.

Jan Paweł II dziewięciokrotnie odwiedził ojczyznę, odbył około 145 podróży po Włoszech. Przewodniczył blisko 200. uroczystościom beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym. Zwołał 14 synodów biskupów, mianował 232 kardynałów, wśród nich 10 Polaków. Zwołał kilkanaście spotkań młodzieży z całego świata. Opublikował ponad sto różnych dokumentów. Jest autorem 14 encyklik, z których ta, zatytułowana: "Ut unum sint" jest pierwszą encykliką ekumeniczną.

Papież Jan Paweł II zmarł w 9666. dniu pontyfikatu. "Odszedł do domu Ojca" 2 kwietnia 2005 roku, o godzinie 21.37. W ostatnich dniach życia nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc wiadomości dochodzące z Watykanu oraz trwając na modlitwie w jego intencji.

Proces beatyfikacyjny Jana Pawła II był jednym z najkrótszych w historii. Trwał pięć i pół roku. Nadzieje wiernych, że papież zostanie uznany za świętego, były widoczne już podczas ceremonii pogrzebowej papieża Polaka w Watykanie. Zgromadzeni na Placu Świętego Piotra wznosili wówczas transparenty z napisem "Santo subito", czyli "Święty natychmiast". Benedykt XVI skorzystał z przysługującego mu prawa i przyspieszył rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego, uchylając regułę 5 lat, które muszą upłynąć od śmierci kandydata na ołtarze.

Jan Paweł II został ogłoszony błogosławionym Kościoła katolickiego 1 maja 2011 roku w Watykanie. Pół roku temu, 27 kwietnia, odbyła się kanonizacja papieża Polaka.

W 2005 roku Sejm Rzeczypospolitej ustanowił 16 października Dniem Papieża Jana Pawła II. W tym roku świętujemy go po raz pierwszy po kanonizacji.