Jedna palma, czyli polskie akcenty w Cannes
Polskich filmów zabraknie w tym roku w konkursie rozpoczynającego się w środę festiwalu filmowego w Cannes. Jednak w przeszłości polscy filmowcy po czerownym dywanie mogli chodzić z podniesioną głową.
W ubiegłym roku triumfatorem tej imprezy był film "Pianista" Romana Polańskiego, który zdobył Złotą Palmę. Wcześniejszym polskim akcentem konkursowym w Cannes był w 1994 roku film "Trzy kolory: czerwony" Krzysztofa Kieślowskiego, który nie zdobył Złotej Palmy, choć należał do festiwalowych faworytów.
Największe canneńskie trofeum, Złota Palma, przypadła przed 2002 rokiem tylko jednemu polskiemu filmowcowi - Andrzejowi Wajdzie za "Człowieka z żelaza" w 1981 roku.
W 1991 roku w konkursie wystartowało "Podwójne życie Weroniki". Film ten zdobył nagrody Fipresci i jury ekumenicznego, a odtwórczyni głównej roli, Irene Jacob, nagrodę aktorską. Pokazywane w konkursie rok wcześniej "Przesłuchanie" Ryszarda Bugajskiego przyniosło nagrodę aktorską Krystynie Jandzie.
W 1989 roku Krzysztof Kieślowski zasiadł w konkursowym jury, a w programie konkursu znalazły się "Wiosenne wody" Jerzego Skolimowskiego. Rok wcześniej "Krótki film o zabijaniu" Kieślowskiego został uhonorowany specjalną nagrodą jury i wyróżnieniem Fipresci.
Skolimowski, który w 1987 roku brał udział w pracach jury, także pokazywał wcześniej swoje filmy w konkursie: "Najlepszą zemstą jest sukces" (w 1984 r.), "Fucha" (1982) - nagrodzony za scenariusz, "Krzyk" (1978) - uhonorowany wielką nagrodą jury, oraz "Król, dama, walet" (1972).
W 1982 roku Jadwiga Jankowska-Cieślak zdobyła w Cannes nagrodę aktorską za rolę w węgierskim filmie "Inne spojrzenie".
W 1980 roku "Constans" Krzysztofa Zanussiego zdobył nagrodę specjalną jury i wyróżnienie jury ekumenicznego. W 1979 roku jury ekumeniczne przyznało swoją nagrodę filmowi "Bez znieczulenia" Andrzeja Wajdy, rok wcześniej - "Spirali" Zanussiego. Nagrodę Fipresci zdobył wówczas "Człowiek z marmuru" Wajdy.
W 1973 roku "Sanatorium pod klepsydrą" Wojciecha Jerzego Hasa otrzymało nagrodę specjalną. Prawie dziesięć lat wcześniej, w 1964 roku, specjalna nagroda za całokształt twórczości przypadła pośmiertnie Andrzejowi Munkowi.
W 1961 roku jury przyznało nagrodę specjalną filmowi "Matka Joanna od Aniołów" Jerzego Kawalerowicza, cztery lata wcześniej - "Kanałowi" Andrzeja Wajdy. W 1954 roku Aleksander Ford otrzymał w Cannes nagrodę za reżyserię filmu "Piątka z ulicy Barskiej".