Jak Unia może ukarać Rosję?

Francja, Niemcy i Włochy naciskają na przyjęcie kompromisowego sformułowania, które otwierałoby szansę na porozumienie Unii z Rosją i odegranie raz jeszcze przez Nicolasa Sarkozy’ego roli mediatora - przyznają dyplomaci w Brukseli.

Jednak wcale nie jest pewne, czy cała Unia zgodzi się na ten scenariusz. Kraje Europy Środkowej, a także Szwecja i Dania nie zamierzają bowiem poświęcić integralności Gruzji na ołtarzu porozumienia z Rosją.

Takiego planu póki co nie popierają też Brytyjczycy. Do Kijowa poleciał szef brytyjskiej dyplomacji David Miliband, czym dał sygnał, że Londyn nie chce puścić płazem ataku Moskwy na Gruzję.

Bruksela chciała zawrzeć precyzyjny plan pogłębienia współpracy, przede wszystkim gospodarczej, tworząc np. strefę wolnego handlu. Moskwa od początku obstawała przy ogólnej deklaracji politycznej. Szanse na szybkie porozumienie przed kryzysem gruzińskim były niewielkie. Teraz rokowania stały się bezprzedmiotowe.

Do tej nieformalnej organizacji należą USA, Kanada, Japonia i Rosja oraz cztery kraje UE: Francja, Niemcy, Wielka Brytania i Włochy. Na wniosek tych ostatnich już od paru tygodni konferencje na poziomie technicznym G8 odbywają się bez udziału Moskwy.

Poważne projekty muszą zyskać akceptację krajów UE, a takie państwa jak Polska czy Szwecja nie zgodzą się w obecnej sytuacji na ich realizację na terenie Rosji. Śladem obu wymienionych instytucji mogą pójść zachodnie banki inwestycyjne, które będą obawiały się ryzyka związanego z angażowaniem się na wiele dziesięcioleci w finansowanie np. eksplotacji złóż ropy i gazu.

Tak UE karała reżimy łamiące prawa człowieka, np. Białoruś. Jednak Unia i jej poszczególne kraje członkowskie potrzebują pomocy Rosji w rozwiązywaniu najważniejszych kryzysów na świecie.

Moskwa organizowała igrzyska olimpijskie rok po inwazji na Afganistan, a Chiny kilka miesięcy po pacyfikacji Tybetu.