Od piątku w Muzeum Teatralnym Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie prezentowana będzie wystawa prac Francisco Goi, hiszpańskiego malarza i grafika oraz unikalny zbiór prac Giambattisty Piranesiego, włoskiego architekta, genialnego grafika, obrazującego w swej twórczości malownicze widoki antycznego i osiemnastowiecznego Rzymu. Wystawa, licząca 350 prac, prezentuje dwóch doskonałych warsztatowo artystów, którzy przy pomocy akwatinty i akwaforty wyczarowali dwie odmienne wizje świata: romantyczną i groteskową.
Francisco Jose de Goya y Lucientes (1746-1828) hiszpański malarz i grafik, zwany jest prekursorem nowoczesnego malarstwa. Uważa się go, obok El Greco i Diego Velazqueza, za największego hiszpańskiego artystę. Uznawany za geniusza malarstwa dał się poznać również jako doskonały grafik. Goya - wnikliwy obserwator dostrzegał schyłek starej epoki i narodziny nowego porządku. Jego droga artystyczna prowadzi od przesyconych światłem obrazów do makabrycznych "czarnych obrazów", od wdzięcznych przedstawień rokokowych do dramatycznych rycin.
Twórczość mistrza hiszpańskiego zaprezentowana będzie w trzech niezwykle znaczących w jego życiu artystycznym, cyklach graficznych: "Los Caprichos" (Kaprysy), "Los Desastres de la Guerra" (Okrucieństwa wojny) i "Los Disoarates/Los Proverbios" (Przysłowia/Szaleństwa).
"Los Caprichos" to osiemdziesiąt rycin, wystawionych na publiczną sprzedaż w lutym 1799, składających się na oskarżycielską wizję tkwiącego w społeczeństwie zła, zabobonów i absurdów. Seria "Los Desastres de la Guerra" uważana jest za dzieło artysty-patrioty. Cykl ten przywołuje wojnę w jej całej grozie i bezsensowności, przedstawiając okrucieństwa wojny z siłą wyrazu, która nie pozwala o nich zapomnieć, a której źródłem jest osobiste doświadczenie artysty. "Los Disoarates/Los Proverbios" jest ostatnim, wyjątkowym zbiorem rycin artysty. Człowiek jest w nich przedstawiony jako istota słaba, głupia, powierzchowna, ulegająca najbardziej szalonym instynktom i przeróżnym wizjom.
Giambattista Piranesi, grafik i architekt wenecki żył w latach 1720-78. Według historyków sztuki jest, obok Goi, jednym z największych grafików nie tylko swojego wieku, ale i wszystkich czasów. Wkształcenie architekta, odebrane w Wenecji, pomogło mu poznać zasady scenografii barokowej. Te zasady posłuzyły do wypracowania wizjonerskiej inscenizacji starożytnej architektury.
Prace Giambattisty Piranesiego obejrzymy w trzech doskonałych cyklach: "Vedute di Roma", "Carceri", "Antichita Romane" - wyjątkowy zbiór widoków antycznego i osiemnastowiecznego Rzymu, jego najpiękniejszych budowli, monumentów, świątyń.
Organizatorzy zadbali o wszechstronny sposób ekspozycji, tak by widz wyniósł jak najwięcej informacji o artystach i ich dziełach. Na terenie wystawy będą do dyspozycji przewodnicy - studenci ASP, którzy w ciekawy i przystępny sposób opowiedzą o eksponowanych dziełach. Przez cały czas trwania ekspozycji emitowane będą filmy opowiadające o życiu i twórczości Goi.
Wystawa "Francisco Goya, Giambattista Piranesi - Symbole i wizje" będzie prezentowana w Muzeum Teatralnym od 1 marca do 16 czerwca 2002 r., codziennie w godz. 10-21. Następnie wystawa prezentowana będzie w Gdańsku (29.06-20.10), Wrocławiu (2.11-22.12) i Łodzi. (aka)