Ewakuowani z Donbasu wracają na Ukrainę załatwiać, czego nie zdążyli

Wiele osób ewakuowanych w połowie stycznia przez polski rząd z Donbasu nie zdążyła załatwić na Ukrainie wszystkich pilnych spraw. Wracają teraz na Ukrainę na kilka dni po to, by je regulować. - To, że zostawili coś niezałatwione wynikało i z pośpiechu, w jakim odbywała się ewakuacja, ale i z tego, że wtedy na Ukrainie była przerwa świąteczna i nie wszystko dawało się załatwić - powiedział ks. Piotr Hartkiewicz, dyrektor ośrodka Caritas w Rybakach, gdzie trafili ewakuowani.

Niektórzy z ewakuowanych nie zdążyli przed wyjazdem złożyć wypowiedzeń w swoich zakładach pracy, co w związku z brakiem formalnego potwierdzenia gdzie i ile czasu pracowali, może im utrudnić szukanie pracy w Polsce. Wśród ewakuowanych są też osoby, które w ostatnim czasie wyjeżdżały na Ukrainę w ważnych sprawach rodzinnych, inni wracali po samochody lub cenne dla nich przedmioty.

- Niektórzy z ewakuowanych w styczniu wracali teraz na Ukrainę, bo w Charkowie na hotelowym parkingu zostawili zapakowane z ważnymi dla siebie rzeczami auta. Zrobili tak, bo szczegóły ewakuacji, m.in. to, czym ci ludzie zostaną przewiezieni do Polski, ile i czego będą mogli ze sobą zabrać, były do ostatnich chwil tajemnicą. Niektórzy sądzili, że będą mogli ewakuować się do Polski własnymi autami - przyznał ks. Hartkiewicz. Dodał, że gdy okazało się, że ewakuacja odbędzie się samolotem i że każdy będzie mógł zabrać 30 kg bagażu, ludzie wypakowali z aut tyle, ile mogli. Resztę zostawili w samochodach, a te stały na parkingach w Charkowie. Kilku osobom krewni, czy znajomi "podprowadzili" samochody do Kijowa czy Lwowa.

- Dotąd na taki wyjazd zdecydowało się kilka osób, wszystkie pojechały na własną rękę i wszystkie do nas cało i zdrowo wróciły - powiedział ks. Hartkiewicz. Jak zaznaczył, każdy z wyjeżdżających na Ukrainę poinformował go o tym. Z Rybaków ci ludzie docierali do Warszawy, następnie autobusem jechali do Kijowa, czy Lwowa.

Formalnie wyjazdy tych ludzi odbywają się na podstawie wiz, które umożliwiają im przekraczanie polsko-ukraińskiej granicy dowolną ilość razy.

- Ludzie, których ewakuowaliśmy są wolni, mogą w dowolny sposób poruszać się po kraju, czy wyjeżdżać na Ukrainę. Nie trzymamy ich przecież pod kluczem! Prosimy ich tylko, by uważali na swoje bezpieczeństwo i na razie na szczęście wszystko idzie dobrze - powiedziała rzecznik prasowa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Małgorzata Woźniak, która przyznała, że resort wie o tych prywatnych wypadach na Ukrainę.

- Z ludzkiego punktu widzenia trudno się dziwić, że ci ludzie coś chcą zabrać. Przecież oni zostawili na Ukrainie dorobek całego życia, wszystko co mieli: domy, mieszkania, samochody - przyznała Woźniak.

Jedna z ewakuowanych w połowie stycznia z Doniecka kobiet powiedziała, że nie wszyscy mają w sobie dość siły, by wracać na Ukrainę po dobytek. - Ja nie pojadę po nic. Nie wiem nawet, czy mój dom jeszcze stoi, bo był niedaleko lotniska w Doniecku. Wcześniej sąsiadka mi powiedziała, że wyleciały z niego szyby, ale od tygodnia ta sąsiadka nie odbiera telefonu więc nie wiem, czy mam tam jeszcze dom, który budowałam całe życie, czy nie - powiedziała pani Andżelika. Jak zaznaczyła, dla niej najważniejsze jest to, że zabrała trójkę dzieci z wojny.

Wśród ewakuowanych w połowie stycznia z Donbasu do Polski wiele osób od kilku miesięcy mieszkało na walizkach u znajomych czy rodziny. Gdy zdecydowali się na wyjazd mieli dostęp tylko do najbardziej osobistych rzeczy: ubrań, laptopów, telefonów. Nie wszyscy nawet zabrali ze sobą dokumenty potwierdzające wykształcenie, pracę, czy świadectwa szkolne dzieci.

W połowie stycznia polski rząd ewakuował z Donbasu 178 osób polskiego pochodzenia - tj. posiadających Kartę Polaka (ew. spełniający kryteria jej otrzymania) lub mogących w inny, udokumentowany sposób, potwierdzić swoje polskie pochodzenie - oraz ich najbliższych członków rodziny. Powodem ewakuacji był trwający na wschodniej Ukrainie konflikt z prorosyjskimi separatystami.

Większość ewakuowanych to rodziny z dziećmi, nawet kilkumiesięcznymi, jest też grupa starszych osób. Od czasu ewakuacji wszyscy mieszkają w ośrodkach w Rybakach i Łańsku pod Olsztynem. Dotąd blisko połowa z tych osób od wojewody warmińsko-mazurskiego dostała pozwolenia na pobyt stały w Polsce.