Dyrektor więziennictwa winny ws. wpłacenia grzywny za osadzonego

Ta głośna, opisywana przez media, sprawa trafiła na wokandę po tym, jak o wpłaceniu grzywny za ubezwłasnowolnionego Arkadiusza K. do Ministerstwa Sprawiedliwości donieśli nieustaleni podwładni Olkowicza.

Podpisujący się jako "zaniepokojeni funkcjonariusze okręgu koszalińskiego" powiadomili oni resort o podejrzeniu naruszeniu przez dyrektora art. 57 par 1 Kodeksu wykroczeń, który zabrania uiszczania za więźnia grzywny przez osobę niebędącą dla niego najbliższym. Grozi za to areszt lub grzywna.

Ministerstwo Sprawiedliwości przesłało anonim koszalińskiej policji, a ta wszczęła postępowanie zakończone wnioskiem o ukaranie dyrektora w związku z popełnionym wykroczeniem.

W poniedziałek po kilkugodzinnej rozprawie, która toczyła się z wyłączoną jawnością ze względu na ważny interes Arkadiusza K., koszaliński sąd uznał, że Olkowicz jest winny podżegania jednego ze swoich podwładnych do zapłacenia grzywny.

Podczas rozprawy okazało się, że dyrektor nie wpłacił grzywny osobiście. O przygotowanie potrzebnej kwoty poprosił swoją sekretarkę, a wpłacenie grzywny zlecił zastępcy dyrektora aresztu śledczego.

Sąd uznał Olkowicza za winnego, bo jego zachowanie nie było pozbawione społecznej szkodliwości, chociaż wykroczenia "z istoty swej są czynami o znikomym ładunku społecznej szkodliwości". Poza tym dyrektor więziennictwa podejmując działania w sprawie opłacenie grzywny za Arkadiusza K., "podważał zasadność prawomocnych decyzji sądu".

Sąd w uzasadnieniu podkreślił, że Olkowicz podejmując decyzję o wpłaceniu grzywny nie wiedział, że Arkadiusz K. cierpi na zburzenia psychiczne i jest osobą ubezwłasnowolnioną. Informacja o tym dotarła do aresztu 2-3 tygodnie po tym, jak osadzony opuścił to miejsce.

Sąd wyjaśnił, że ubezwłasnowolnienie nie jest tożsame z niepoczytalnością, i nie wyklucza ponoszenia odpowiedzialności za przestępstwa czy wykroczenia.

Żadnej kary Olkowiczowi jednak nie wymierzono, bo podejmowane przez niego działania - w ocenie sądu -"zmierzały do tego, aby doprowadzić do jak najszybszego, wręcz natychmiastowego zwolnienia Arkadiusza K., czego nie można ocenić nagannie".

Wyrok jest nieprawomocny. Olkowicz zapowiedział apelację, bo - jak powiedział dziennikarzom - "czuje się osobą niewinną". Dodał, że nie żałuje tego, co zrobił, bo pierwszą instytucją, która zauważyła tego skazanego Arkadiusza K., było więziennictwo.

- W przypadku tak krótkiej kary moja reakcja nie mogła być inna, jak tylko wpłacenie tych 40 złotych. Gdyby to był dłuższy pobyt, to byłby wniosek do sądu penitencjarnego. Jednak z uwagi na krótki czas bezzasadne było pisanie pism procesowych - powiedział dyrektor.

Olkowicz zaapelował też do funkcjonariuszy Służby Więziennej, by "w sytuacji, kiedy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do stanu zdrowia psychicznego osadzonego, nie przechodzili nad tym do porządku dziennego, tylko reagowali.

Arkadiusz K. trafił do koszalińskiego aresztu 3 września 2013 r., bo nie zapłacił 100 zł grzywny za kradzież wafelka wartego 99 gr. Grzywnę zamieniono mu na 5 dni aresztu.

O powodach jego osadzenia Olkowicz dowiedział się trzy dni później. Zaprosił więźnia na rozmowę, po której nabrał podejrzeń, że Arkadiusz K. cierpi na jakieś schorzenie psychiczne i nie powinien przebywać w areszcie.

Po uzyskaniu dodatkowych informacji na temat Arkadiusza K., którego wcześniej nie znał, Olkowicz zdecydował o zapłaceniu za niego 40 zł grzywny, aby mógł on wcześniej wyjść na wolność. Tak też się stało. 6 września 2013 r. mężczyzna opuścił areszt.