Cytadele w dżungli

Głównymi budowlami, wyróżniającymi się pośród ruin, jest pięć ufortyfikowanych cytadel. Pozostałe obiekty rozsiane są na powierzchni wielu hektarów. W najbliższym sąsiedztwie miasta badacze odkryli również kamienne tarasy, wykorzystywane do uprawy roli, oraz system kanałów nawadniających.

Odkrycia dokonano w rejonie niedostępnym, rzadko zaludnionym, pokrytym deszczowym lasem równikowym. Znaleziska są rezultatem kilkuletnich poszukiwań archeologów. Budowle były całkowicie zarośnięte bujną roślinnością.

Twierdze pochodzą z VII-VIII wieku. Warowne kompleksy rozciągają się na obszarze 90 kilometrów kwadratowych, na szczycie grzbietu o wysokości 2,8 tys. metrów nad poziomem morza. Zlokalizowane są w prowincji San Martin, ok. 900 kilometrów na północny wschód od stolicy kraju, Limy.

To jest potężne miasto. W jego skład wchodzi wiele kamiennych rzeźb oraz 10-metrowe pozostałości ścian - powiedział szef wspólnej ekspedycji archeologów amerykańskich i peruwiańskich Sean Savoy. Badacze nadali nowo odkrytemu stanowisku nazwę Gran Saposoa - od pobliskiej wsi Saposoa.

Badacze uznali, że odkryte miasto zamieszkiwali członkowie kultury Chachapoyas, sądząc po odnalezionych zabytkach i charakterystycznych mumiach odnalezionych na cmentarzysku. 1,3 tys. lat temu liczba jego mieszkańców mogła sięgać nawet 10 tysięcy.

W obrębie miasta naukowcy natrafili również na pozostałości zabudowań inkaskich. Fakt ten potwierdza teorię o ostatecznym podbiciu państwa Chachapoyas przez Inków.

Początki słabo do dziś poznanej kultury Chachapoyas sięgają VII w. n.e. W niedostępnych rejonach wysokich Andów, na stokach schodzących ku równikowej dżungli, federacja plemion stworzyła jedną z najciekawszych kultur przedkolumbijskiej Ameryki. Państwo rozwijało się prężnie przez 800 lat. Dopiero w XV w. uległo Inkom, potężnym sąsiadom z południa.