Biegli ws. śmierci po policyjnej interwencji w Białymstoku - doszło do zatrzymania krążenia

Nie było zmian urazowych, ale doszło do zatrzymania krążenia i oddychania, co spowodowało ciężkie niedotlenienie i zgon - uznali biegli powołani w śledztwie dotyczącym policyjnej interwencji w Białymstoku, po której zmarł 34-letni mężczyzna.

Poinformował o tym Zbigniew Czerwiński, rzecznik prasowy Prokuratury Okręgowej w Olsztynie, która prowadzi śledztwo w tej sprawie.

Prokuratura wyjaśnia, czy podczas interwencji, która na osiedlu komunalnym w Białymstoku miała miejsce 7 kwietnia, doszło do przekroczenia uprawnień przez policjantów i czy ma z tym związek śmierć mężczyzny, którego próbowali wyprowadzić z mieszkania.

Zdarzenie rozpoczęło się od wezwania karetki pogotowia przez konkubinę 34-letniego, cierpiącego na schizofrenię mężczyzny. Załoga karetki oceniła, iż jest on pod wpływem alkoholu i w tym stanie nie może trafić do szpitala, dlatego wezwana została policja, by go przewieźć na izbę wytrzeźwień.

Ta uznała, że mężczyzna nie jest pijany i podjęta została decyzja, by go jednak odwieźć do szpitala. Ponieważ nie chciał on wyjść dobrowolnie z mieszkania i zaczął stawiać opór, na balkonie mieszkania doszło do szarpaniny, funkcjonariusze użyli siły i gazu.

Wtedy mężczyzna stracił przytomność, więc podjęta została reanimacja. Według relacji policji, 34-latek odzyskał oddech i trafił do szpitala. Tam kilka dni później zmarł.

Powołani przez prokuraturę biegli mieli za zadanie by - m.in. na podstawie badań histopatologicznych - rozstrzygnąć, co było przyczyną zgonu.

Jak powiedział prok. Czerwiński, biegli stwierdzili w swojej pisemnej opinii, że "przyczyną śmierci była niewydolność wielonarządowa, jaka rozwinęła się w przebiegu ciężkiego niedotlenienia, spowodowanego wielokrotnymi zatrzymaniami krążenia i oddychania".

Badania specjalistyczne, połączone z analizą dokumentacji medycznej, nie wykazały zmian urazowych tłumaczących przyczynę zgonu - ocenili biegli. - Takiego urazu, który byłby związany z tym pierwotnym zatrzymaniem się krążenia i oddychania, nie stwierdzono - dodał prok. Czerwiński.

Badania nie wskazały także przyczyny chorobowej, która odpowiadałaby za nagłe zatrzymanie krążenia i oddychania. - Nie pozwoliło to na jednoznaczne ustalenie, co mogło doprowadzić do pierwotnego ustania czynności życiowych - powiedział prokurator.

Dodał, że biegli zwrócili jednak uwagę, iż w praktyce sądowo-medycznej opisywane są przypadki nagłych zgonów "podczas, lub bezpośrednio po konfrontacji z użyciem siły".

Specjaliści zaznaczyli w swej opinii, że opisywane mechanizmy zatrzymania krążenia są w takich przypadkach złożone i składają się na nie m.in. zaburzenia elektrolitowe, zmiany poziomu hormonów stresowych i przymusowa pozycja ciała.

Prok. Czerwiński dodał, że w tej sytuacji konieczne będzie powołanie kolejnych biegłych z zakresu medycyny sądowej żeby sprawdzić, czy w swojej praktyce rzeczywiście mieli do czynienia z takimi przypadkami nagłych zgonów i czy w tej konkretnej sprawie o takiej sytuacji można mówić.

Przesłuchani zostaną też policjanci uczestniczący w interwencji, są też nagrania ze zdarzenia, które z ich zeznaniami będzie można skonfrontować. Te dowody również trafią do biegłych.

W kwietniu postępowanie w sprawie zgonu 34-latka, mieszkańca osiedla komunalnego w Białymstoku, wszczęła właściwa miejscowo Prokuratura Rejonowa Białystok-Południe i to ona wykonywała pierwsze czynności, m.in. zleciła sekcję zwłok zmarłego. Według pierwszych ustaleń z tej sekcji, zmarły nie miał takich zewnętrznych obrażeń, które mogły skutkować jego śmiercią.

Obecnie śledztwo prowadzone jest w Olsztynie, bo białostoccy prokuratorzy wyłączyli się z niego, by nie było zarzutu braku bezstronności, gdyż na co dzień współpracują z miejscową policją.

Własne postępowanie wyjaśniające prowadzi Komenda Miejska Policji w Białymstoku.

Równolegle swoją kontrolę dotyczącą przebiegu interwencji wobec 34-letniego mężczyzny prowadziło MSWiA i Komenda Główna Policji. Kontrolerzy uznali, że interwencja była zasadna, nie stwierdzili uchybień i nieprawidłowości w działaniu funkcjonariuszy.