Żywy kosmiczny pył

Jak wynika z symulacji komputerowych przeprowadzonych przez naukowców z instytutu Maxa Plancka w Garching (Niemcy), naładowane elektrycznie cząsteczki pyłu otoczone przez zjonizowany gaz (kryształy plazmowe) mogą się samorzutnie zorganizować, przybierając postać podwójnych helis podobnych do DNA, a powstałe twory zachowują się w sposób zbliżony do żywych organizmów - powielają się i przekazują informację. Można nawet powiedzieć, że takie twory "pobierają pokarm" - bo potrzebują świeżej plazmy do wzrostu i "przeżycia".

Nie jest wykluczone, że z czasem takie struktury mogłyby ewoluować w bardziej złożone formy, choć podobne procesy zachodziłyby setki tysięcy razy wolniej niż w przypadku ziemskich żywych organizmów Odpowiednim środowiskiem do powstawanie pyłowych helis mogłyby być na przykład pyłowe pierścienie Saturna i Urana, gdzie drobinki lodu oddziaływałyby z plazmą - wiatrem słonecznym, chwytanym przez pole magnetyczne planety.