Zwiększone ryzyko wystąpienia klęsk żywiołowych jesienią - wszystko przez El Nino
Pod koniec lata bieżącego roku w wielu częściach świata mogą wystąpić ekstremalne warunki pogodowe, z powodu zbliżającego się El Nino. Według meteorologów Meteovista może to spowodować tymczasowe przetasowania globalnej pogody. Niektóre z wilgotnych obszarów będą musiały zmagać się z suszą, tereny zazwyczaj suche z wyjątkowo obfitymi opadami, a temperatury będą ulegały dużym wahaniom. Prognozuje się, że w wyniku ocieplenia klimatu warunki pogodowe ulegną ekstremalnym zmianom.
Oznaki zbliżającego się El Nino zostały już potwierdzone w kilku modelach pogodowych: duża "kieszeń" cieplejszej wody gromadzi się pod powierzchnią Oceanu Spokojnego. Zahamowane zostaje zjawisko "upwellingu", czyli pompowania zimnych wód z dna oceanu ku górze, wschodnie ciepłe wiatry, zwane pasatami przestają wiać, a średnie temperatury wód wschodniego Pacyfiku w strefie równikowej wzrastają. Takie warunki odpowiadają za powstanie El Nino.
Jakie będą konsekwencje?
Kiedy silne wiatry osłabną i zmieni się temperatura wody morskiej, wiele krajów w pobliżu równika może spodziewać się nadejścia innych niż zazwyczaj warunków pogodowych. Latem i jesienią może to spowodować suszę we wschodniej Indonezji, na Filipinach, we wschodniej Australii i części Indii, czyli na obszarach, gdzie zazwyczaj występują znaczne opady deszczu. Natomiast w innych miejscach, takich jak południowe krańce Indii i wschodnia Afryka, pod wpływem El Nino będzie bardziej wilgotno.
Zmiany średnich temperatur będą odnotowywane w różnych miejscach na całym świecie. Indie, Afryka Zachodnia i duża część Ameryki Środkowej i Południowej będą musiały radzić sobie z ekstremalnie gorącymi masami powietrza, a stosunkowo chłodno będzie we wschodniej Azji i wschodniej Kanadzie. Chociaż zmaleje ryzyko huraganów na Oceanie Atlantyckim, to prawdopodobieństwo pojawienia się tajfunów na Oceanie Spokojnym wzrośnie.
Ekstremalne lata
El Ninos są bardzo nieregularne i w przybliżeniu występują, co dwa do siedmiu lat, a czasami są przeplatane La Nina z chłodniejszą wodą morską i silniejszymi wiatrami. La Nina ma odwrotny wpływ na temperatury i opady. W 2010 roku pojawił się El Nino, który został później, tego samego roku zastąpiony przez La Nina. O wyjątkowo silnej formie anomalii El Nino, można mówić w kontekście wydarzeń klimatycznych trwających od wiosny 1997 do wiosny 1998 roku i wcześniej w latach 1982/83.
El Nino 1997-1998
Podczas gdy większość światowych opadów deszczu zwykle występuje w Indonezji, w roku 1997 było tam wyjątkowo sucho. Przez wiele miesięcy lasy tropikalne musiały znosić warunki niemal pustynne, spowodowane przez poważną suszę. Odnotowano wiele pożarów lasów na Borneo i Sumatrze, a wiele upraw zostało zniszczonych przez długotrwałą suszę. Doprowadziło to do braków żywności i politycznych niepokojów.
We wschodniej Afryce znaczny wzrost opadów deszczu, spowodował poważne powodzie, wskutek czego życie straciło wielu mieszkańców, a wyrządzone szkody były ogromne. Wzrosła liczba chorób, takich jak malaria, a liczba ofiar głodu i ubóstwa dramatycznie wzrosła. W ostatnich latach w Australii udało się przezwyciężyć suszę za pomocą rezerwuarów, gdzie przechowywane są ogromne ilości wody. W umiarkowanych szerokościach geograficznych, np. w Stanach Zjednoczonych i Europie, skutki El Nino to zwiększone lokalne opady.
Ocieplenie klimatu
Oprócz wzrostu temperatury wód morskich spowodowanych przez El Nino, we współczesnym świecie mamy do czynienia z globalnym ocieplaniem klimatu oraz wzrostem liczby ludności, a tym samym warunki bytowania w wielu regionach stają się ekstremalne. Od tegorocznego lata, w szczególności w mniej zamożnych, gęsto zaludnionych krajach równikowych można spodziewać się wystąpienia wielu klęsk żywiołowych.
Większość wiązek modelu ECMWF wskazuje na znaczną anomalię El Nino od połowy 2014 roku. (fot. ECMWF) Artykuł pochodzi z http://www.meteovista.pl/.
Zobacz więcej w serwisie pogoda.