Zmarła dr Wanda Błeńska. Miała 103 lata

Dyplom medyczny zdobyła jeszcze przed II Wojną Światową, w 1935 roku na Uniwersytecie Poznańskim. Już na studiach chciała wyjechać na misje, ale konflikt jej to uniemożliwił. W czasie wojny była żołnierzem Armii Krajowej.

- W końcu, w 1950 roku trafiła na misje Sióstr Białych w Bulubie na terenie Ugandy - mówi ksiądz Tomasz Atłas Dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce i uczeń pani profesor. Zorganizowała cały system medyczny w tamtym regionie. Swoją energię poświęcała w stu procentach chorym.

- Ona nie była tylko lekarzem, była misjonarzem, pochylała się nad każdym ludzkim cierpieniem, samotnością - dodaje ksiądz Atłas.

Jan Paweł II powiedział o Wandzie Błeńskiej, że to „ambasadorka świeckich misjonarzy”.

Lekarka nie lubiła udzielać wywiadów, nie chciała, aby robić jej zdjęcia.

"Matka trędowatych"

Nazwana "matką trędowatych", honorowa obywatelka Ugandy, dr Błeńska przez 42 lata pracowała w Bulubie nad Jeziorem Wiktoria. Jej imieniem nazwano założony tam ośrodek dla trędowatych, stanowiący nowoczesne centrum ze szpitalem i oddziałem dziecięcym, zapleczem diagnostycznym, domami dla trędowatych i kościołem. Doktor Błeńska zainicjowała i zorganizowała, oprócz szkoleń dla lekarzy, także kursy przygotowujące do opieki nad trędowatymi.

Za swoją działalność otrzymała wiele odznaczeń, między innymi - papieski Krzyż Pro Ecclesiae et Pontificae, a także Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Papież Jan Paweł II przyznał doktor Błeńskiej jedno z najwyższych odznaczeń Kościoła katolickiego - Order Świętego Sylwestra.

Wanda Błeńska w 1994 roku na stałe powróciła do Polski i zamieszkała w Poznaniu. Uczestniczyła w sympozjach i kongresach misyjnych, była członkiem Rady Fundacji Pomocy Humanitarnej Redemptoris Missio. Doktor Błeńska spotykała się z młodzieżą i dziećmi. W 2000 roku została odznaczona Orderem Uśmiechu.

Błeńska: "lekarz nie tylko leczy ciało, ale też duszę"

W jednym z wywiadów udzielonych przy okazji setnych urodzin, doktor Błeńska powiedziała, że "lekarz nie tylko leczy ciało, ale też duszę". - To należy do naszego zawodu. Trzeba się wczuć w pacjenta, dać mu serce i pomoc, a to przynosi ulgę chorym i cieszy lekarza - podkreśliła.

Wanda Błeńska urodziła się 30 października 1911 roku w Poznaniu. W latach 1928-1934 studiowała medycynę na Uniwersytecie Poznańskim. Od 1934 do wybuchu wojny pracowała w szpitalach w Toruniu i Gdyni. Działała w Związku Akademickich Kół Misyjnych i w Papieskim Dziele Rozkrzewiania Wiary w Poznaniu. Była także redaktorem "Annales Missiologicae". Od 1942 roku była żołnierzem Armii Krajowej.

Po drugiej wojnie światowej wyjechała do Niemiec, a potem do Anglii. W 1950 ukończyła kursy medycyny tropikalnej w Hamburgu i Liverpoolu. W tym samym roku rozpoczęła pracę w Ugandzie. Rok później przybyła do Buluby. Tam zainicjowała Leprosy Assistents Training Course, kształcąc ochotników do pracy wśród chorych na trąd. Uczyła też w kilku szkołach pielęgniarskich. Prowadziła wykłady dla personelu medycznego i pielęgniarskiego w wielu ośrodkach w Afryce.

W Bulubie nad Jeziorem Wiktorii w Ugandzie pracowała w latach 1951-1994, a w latach 1951-1983 była lekarzem naczelnym.

Doktor Błeńska była honorową obywatelką Ugandy i miasta Poznania.