Zmarł Andrzej Kurylewicz

Andrzej Kurylewicz był jednym z pionierów muzyki jazzowej w Polsce. Za zamiłowanie do jazzu został relegowany z uczelni w Krakowie, gdzie studiował w latach 1950-54 grę na fortepianie i kompozycję. W tamtym czasie komunistyczne władze uważały jazz za szkodliwy wytwór światowego imperializmu i zakazywały uprawiania tego nurtu muzycznego.

Kurylewicz jednak nie zrezygnował z jazzu i w drugiej połowie lat 50. założył Zespół Jazzowy Polskiego Radia w Krakowie, który prowadził do 1962 roku.

"Wspaniały pianista"

Jego przyjaciel i również muzyk Jerzy "Duduś" Matuszkiewicz wspomina że Andrzej Kurylewicz był znakomitym muzykiem, pianistą i kompozytorem, który zajmował się nie tylko jazzem, ale również pisał utwory kameralne. Dowiedziałem się o tym przed chwilą, bardzo mnie ta tragiczna wiadomość zasmuciła - powiedział Matuszkiewicz.

Saksofonista Zbigniew Namysłowski powiedział, że Andrzej Kurylewicz był wspaniałym pianistą. Wspomniał, że muzyk grał także na trąbce i na puzonie, a w pewnej chwili zapragnął grać i komponować muzykę poważną. Pod koniec życia powrócił jednak do jazzu.

Skrzypek i kompozytor jazzowy Michał Urbaniak powiedział o zmarłym Andrzeju Kurylewiczu, że był "wielkim muzykiem i kompozytorem, wspaniałym człowiekiem i świetnym kolegą".

Urbaniak podkreślił, że Kurylewicz był w swojej twórczości bardzo wszechstronny. Był wykształconym klasycznie muzykiem, który grał jazz. Świetnie grał na trąbce, potem zamienił ją na puzon, z którego zrobił jakby zupełnie inny instrument - grał na nim w sposób bardzo oryginalny - ocenił Urbaniak.

Zakazany jazz

Andrzej Kurylewicz urodził się 24 listopada 1932 r. we Lwowie. Gry na fortepianie uczył się od szóstego roku życia we lwowskiej szkole muzycznej, a po wojnie - w latach 1946-50 - w Instytucie Muzycznym w Gliwicach i Średniej Szkole Muzycznej w Krakowie.

W latach 1950-54 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie grę na fortepianie w klasie Henryka Sztompki oraz kompozycję u Stanisława Wiechowicza; został jednak z uczelni usunięty za wykonywanie muzyki jazzowej.

W 1954 r. kompozytor grał jako pianista w zespole MM 176; rok później założył własny kwintet, przekształcony potem w Sekstet Organowy Polskiego Radia w Krakowie (działał do 1962).

W 1969 r. muzyk zadebiutował jako kompozytor muzyki filmowej do "Powrotu" w reż. Jerzego Passendorfera. Jako instrumentalista i dyrygent występował w wielu krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i na Kubie.

Piwnica na warszawskiej Starówce

W latach 1964-66 kierował Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie. W 1969 otworzył (wraz z żoną Wandą Warską) piwnicę artystyczną w Warszawie, gdzie regularnie organizowane były koncerty, wieczory poezji i wystawy. Jednocześnie w latach 1969-78 prowadził zespół "Formacja Muzyki Współczesnej". Koncertował z nim na całym świecie. Napisał również dla niego kilka utworów.

Od 1980 r. Kurylewicz tworzył także kompozycje muzyki poważnej. W latach 1987-91 był członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Na przełomie lat 80. i 90. współpracował ze State University of Kansas w Lawrence.

Andrzej Kurylewicz jest laureatem wielu nagród. Otrzymał m.in. nagrodę na II Festiwalu Polskiej Twórczości TV w Olsztynie za muzykę do serialu telewizyjnego "Polskie drogi" (reż. Janusz Morgenstern, 1976-78), w 1979 - nagrodę na VI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku za muzykę do filmu "Lekcja martwego języka" (reż. Janusz Majewski, 1979), a w 1981 r. nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Twórczości Radiowej i Telewizyjnej w Sienie - "Prix Italia '81" - za muzykę do filmu "Droga" (reż. Ryszard Ber, 1980).