Włodzimierz Cimoszewicz (wycofał się 12 września)

wykształcenie: wyższe, doktor prawa

Studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego skończył w 1972 r., tytuł doktorski uzyskał w 1978 r. W latach 1972 - 1985 był asystentem, a następnie adiunktem w Katedrze Prawa Międzynarodowego. Był stypendystą Fundacji Fulbrighta w latach 1980 - 1981 na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku.

Włodzimierz Cimoszewicz rozpoczął karierę polityczną od działalności w organizacjach młodzieżowych: Związku Młodzieży Socjalistycznej i Zrzeszeniu Studentów Polskich - w tej drugiej organizacji został przewodniczącym na Uniwersytecie Warszawskim. W 1971 roku wstąpił do PZPR, w której był aż do samego końca (1990), od 1985 roku "w zawieszeniu" - wtedy bowiem wycofał się z działalności politycznej i wyjechał na Podlasie, gdzie objął gospodarstwo rodziców.

Do polityki wrócił w 1990 roku, startując w wyborach prezydenckich (4. miejsce, ponad 9% poparcia). Od tamtego czasu był posłem wszystkich kadencji. W 1991 roku odmówił objęcia funkcji szefa klubu parlamentarnego SLD, sprzeciwiając się w ten sposób objęciu mandatu poselskiego przez Leszka Millera, zamieszanego w sprawę tzw. pożyczki moskiewskiej. Od 1992 do 1996 był członkiem Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. W latach 1993-1995 pełnił funkcje wicepremiera i ministra sprawiedliwości w rządzie Waldemara Pawlaka. Wtedy to zainicjował antykorupcyjną akcję, która przeszła do histroii pod nazwą "czyste ręce".

Po upadku rządu Józefa Oleksego w 1996 roku został premierem . W tej roli przyszło mu się zmierzyć z "powodzią tysiąclecia". Z tego okresu zapamiętano go jako autora słów: "to jest kolejny przypadek, kiedy potwierdza się, że trzeba być przezornym i trzeba się ubezpieczać, a ta prawda jest ciągle mało powszechna", która to wypowiedź sprowadziła na niego falę krytyki.

W 1999 roku Cimoszewicz wstąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Po ponownym dojściu do władzy lewicowej koalicji SLD-UP-PSL 2001 roku, nowy premier Leszek Miller powierzył Cimoszewiczowi stanowisko ministra spraw zagranicznych w swoim rządzie. Był on jednym z dwóch sygnatariuszy podpisujących w imieniu Polski Traktat o Przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej w Atenach 16 kwietnia 2003 roku. Po dymisji gabinetu Millera, tą samą tekę w swoim gabinecie zaproponował mu premier Marek Belka i Włodzimierz Cimoszewicz dalej pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych do 5 stycznia 2005, kiedy zastąpił rezygnującego z kierowania parlamentem Józefa Oleksego na stanowisku Marszałka Sejmu.

Włodzimierz Cimoszewicz najpierw ogłosił, że nie wystartuje w wyborach prezydenckich, by potem zmienić zdanie i po raz drugi stanąć do walki o fotel prezydencki. Swoją decyzję uzasadnił wpływem wyborców.

Według Włodzimierza Cimoszewicza, potrzebna jest "większa jedność i solidarność naszego społeczeństwa", aby móc wykorzystać szanse stojące przed Polską. Podczas spotkania swojego komitetu wyborczego podkreślił, że "Polacy działając razem, zgodnie, potrafili i potrafią dokonywać rzeczy pozornie niemożliwych, o czym przypominamy sobie w tych dniach obchodząc rocznicę powstania Solidarności".

W ocenie kandydata, mimo różnic, także politycznych, występujących między Polakami "między ludźmi dobrej woli możliwe jest współdziałanie w interesie całego społeczeństwa, dla dobra wspólnego". Dlatego za hasło swojej kampanii wybrał: "Niech połączy nas Polska".

Hobby: literatura historyczna, fotografia przyrodnicza

Rodzina: żonaty, ma córkę i syna.

[

]( http://wybory2005.wp.pl/f,145,forum_viewforum.html )
»*Podyskutuj o kandydacie na forum wp.pl*
»*Zobacz galerię zdjęć kandydata*