Wielkanoc 2021. Nieznane tradycje związane z Wielkim Czwartkiem

Wielki Czwartek to dzień, który upamiętnia Ostatnią Wieczerzę, a także ustanowienie Najświętszego Sakramentu oraz sakramentu kapłaństwa. W tym dniu w kościołach odprawiana jest nabożeństwo nazwane Mszą Wieczerzy Pańskiej, które upamiętnia ustanowienie Eucharystii i sakramentu kapłaństwa.

Tradycje w Wielki Czwartek

Po mszy w Wielki Czwartek duchowni przenoszą Najświętszy Sakrament do tzw. ciemnicy (jest to boczna kaplica lub ołtarz). W trakcie przenosin śpiewa się hymn św. Tomasza "Sław języku tajemnicę".

Od tego momentu ołtarz obnaża się z obrusów, krzyżów, mszału i świec. Ta tradycja nawiązuje do złożenia szat przez Jezusa i owinięcia się przez niego w prześcieradło, a następnie umycie nóg uczniom.

To jednak nie wszystkie tradycje, które obowiązują w Wielki Czwartek. W tym dniu w kościele w trakcie śpiewu biją wszystkie dzwony. Ich dźwięk, po odśpiewaniu hymnu, zastępują kołatki.

Niegdyś ostatni dźwięk dzwonków był sygnałem dla dzieci, aby te rozpoczęły trzykrotne okrążenie swoich domów. Najmłodsi wtedy dzwonili kluczami i krzyczeli. Praktykowanie tego zwyczaju miało chronić domostwa przed złodziejami i szkodnikami - czytamy na portalu niezależna.pl.

Co więcej, kiedyś kołatek używano także przez osoby świeckie. Młodzi panowie biegali z nimi po wsi i robili niemały hałas. To natomiast miało chronić przed złymi duchami.

Tego dnia panny kąpały się w zimnej wodzie. Dzięki temu przez cały rok miały być piękne, zdrowe i ponętne.

Oprócz tego w dawnych czas w Wielki Czwartek należało się wstrzymać od hałaśliwych prac. To mogło wystraszyć przebywające na ziemi dusze. I tak zakazane było m.in. rąbanie drewna i mielenie zboża.

Na tym zakazy się nie kończą. W dniu rozpoczynającym Triduum Paschalne nie można było także szyć, aby nie wpleść pozaziemskich istot w materiał. W Wielki Czwartek na granicach wsi rozpalano również ogniska, aby mogły tam przyjść dusze i się ogrzać.

Jedną z tradycji, która nadal jest praktykowana w Wielki Czwartek w wielu kościołach, jest wcześniej wspomniany obrzęd obycia nóg dwunastu osobom. Robi to np. proboszcz parafii. W niektórych wspólnotach po Komunii kapłanom wręcza się kwiaty oraz upominki.