Za darmo: Pokaz filmów dokumentalnych Andrzeja Titkowa

W najbliższą niedzielę, 26 stycznia, o godzinie 17:00 w Muzeum Historii Żydów Polskich odbędzie się pokaz filmów dokumentalnych Andrzeja Titkowa. Wydarzenie odbędzie się w ramach startującego cyklu „Dokumentaliści w muzeum”, który będzie okazją do przyjrzenia się sylwetkom filmowców, którzy w swojej twórczości sięgają po tematy związane z historią i kulturą polskich Żydów.

Bohaterem styczniowej odsłony jest Andrzej Titkow – poeta, reżyser, scenarzysta, producent i wykładowca akademicki, urodzony w Warszawie 24 marca 1946 roku. Absolwent Wydziału Reżyserii PWSF, TV i T w Łodzi.

Zobacz także: Za darmo: Spotkanie z kinem tureckim

Andrzej Titkow debiutował w roku 1971 filmem dokumentalnym „W takim niedużym mieście”. Ma w swym dorobku ponad siedemdziesiąt filmów dokumentalnych, kilka fabularnych filmów telewizyjnych (w tym serial „Układ krążenia”), film kinowy „Światło odbite”, spektakle teatralne i telewizyjne. Jest autorem dwóch tomów poetyckich: „Wstęp do nie napisanego poematu” (1976) oraz „Zapisy, zaklęcia” (1996). Od listopada 2004 roku do lipca 2006 roku sprawował funkcję zastępcy kierownika Redakcji Form Dokumentalnych Programu 1 TVP S.A. W latach 2005-2010 był dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „Żydowskie Motywy” w Warszawie. Jest członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Stowarzyszenia Autorów Zaiks, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Polskiego PEN-Clubu. Uczestniczył w licznych indywidualnych przeglądach filmowych, zarówno w kraju, jak i zagranicą. Jest laureatem wielu nagród filmowych. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Bohater filmu, Stanisław Aronson, urodził się w Warszawie. Gdy zaczęła się wojna miał 14 lat. Podczas wywózki do obozu zagłady, niespełna osiemnastoletni Stanisław uciekł z transportu. Szybko znalazł drogę do antyhitlerowskiej konspiracji. Był żołnierzem Kedywu, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Latem 1945 roku, w dramatycznych okolicznościach, opuścił Polskę. Walczył o niepodległość państwa Izrael, a potem brał udział w kolejnych wojnach. O swojej przeszłości, którą zostawił w Polsce, nie opowiadał ani przyjaciołom, ani najbliższej rodzinie.

Leonard Borkowicz urodził się 4 stycznia 1912 roku w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Bardzo wcześnie zafascynował go ruch komunistyczny i już w wieku piętnastu lat został jego członkiem. W więzieniach II RP spędził ponad pięć lat a potem trafił do obozu w Berezie Kartuskiej. Po wojnie pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji partyjno-rządowych. Był żołnierzem i więźniem, partyjnym aparatczykiem i opozycjonistą, wytyczał granice państwowe i zmagał się z własną biedą i chorobami. W roku 1968, na fali partyjnej, antysemickiej czystki, został zwolniony ze swej ostatniej pracy na stanowisku redaktora w wydawnictwie „Książka i Wiedza”. 26 października 1989 roku, w wieku 77 lat, rozczarowany, zgorzkniały i schorowany, popełnił samobójstwo.

Jest to rodzinna saga z elementami dokumentu dochodzeniowego, przedstawiająca historię dwóch zasymilowanych żydowskich rodzin z Lublina: Meyersonów i Arnsztajnów. Protagonistami tej filmowej opowieści są członkowie rodziny Andrzeja Titkowa, których nie znał i o których niewiele wiedział. Ten film jest próbą zrozumienia i opowiedzenia ich skomplikowanych, a zarazem fascynujących biografii.

Po projekcji, około godziny 20.30, spotkanie z reżyserem.

*Czytaj także: Zobacz zwiastun "Kamieni na szaniec" *