W Starych Wasiliszkach na Białorusi wspominają Niemena
W Starych Wasiliszkach, gdzie 72 lata temu urodził się Czesław Niemen, ludzie, którzy go pamiętają, mówią o nim "Czesiek". W ich wspomnieniach wciąż jest młodym chłopakiem, sąsiadem, z którym kiedyś razem śpiewali, choć wśród innych wyróżniał go wielki talent.
W domu rodzinnym Niemena działa od sierpnia klub-muzeum organizowany przez władze rejonowe. Na ścianach wiszą reprodukcje zdjęć - młody Czesław Wydrzycki siedzi z akordeonem w otoczeniu miejscowego chóru, odgarnia z grupką młodzieży śnieg, stoi w drzwiach biblioteki.
- A to Czesiek chyba, tak? A to Jadzia chyba, nie? - mówi oglądając zdjęcia przyjaciółka siostry Niemena, Jadwigi, Weronika Markiewicz. Wspomina, jak czteroletni Czesław usłyszał jakąś piosenkę i śpiewał ją już wtedy w sposób, który powróci w jego późniejszych utworach. "(Miał) swój styl, od dzieciństwa - cztery latka, a on już tworzył swój styl w śpiewie" - mówi pani Weronika.
Na jednej ze wspólnych fotografii widać razem z Niemenem młodego Józefa Zubrzyckiego z Wasiliszek. - Też umiałem troszeczkę śpiewać, miałem głos kiedyś i razem z nim śpiewałem. Jeździliśmy do powiatu (...) na występy, zapraszali nas do Grodna...Nas śpiewało na wyjazdach czterech: ja, jeszcze ze Starych Wasiliszek Markiewicz Staś - zmarł on już, i drugi (chłopak) ze Starych Wasiliszek - teraz w Polsce mieszka - i on. I specjalnie (Czesław) dobierał nas - wspomina pan Józef. Pamięta, że młody Niemen "wybierał takie piosenki, by one jakoś brzmiały inaczej. Rozdzielał głosy między nami i to tak wychodziło - po prostu harmonia cała. Zdolny był bardzo".
Drewniany dom, za którym był sad, stoi przy drodze na końcu Starych Wasiliszek. Na przeciwległym krańcu wsi wznosi się potężny murowany kościół z początku XX wieku. Proboszcz ks. Zbigniew Draguła pojawia się w środę w domu rodzinnym Niemena razem z grupą turystów z Polski. Jak mówi, do Starych Wasiliszek zagląda wielu turystów, nie tylko z Polski, ale z Mińska i Moskwy.
Rodzina Wydrzyckich mieszkała w dwuizbowym domu do 1958 roku, kiedy wyjechała w ostatniej fali repatriacji. - Tu była taka szafa piękna, była komoda, zegar, obraz przepiękny wisiał stary (...). Na stole zawsze stała piękna lampa, z białym abażurem. (...), stół był duży, kwadratowy - wspomina dom Wydrzyckich Weronika Markiewicz. Jako przyjaciółka Jadwigi bywała w nim "każdego dnia z dziesięć razy".
Anna Markiewicz z Wasiliszek mówi o "Cześku": - Młody wyjechał jeszcze do Polski. (...) W Polsce zdobył swoją sławę i wszystko. A tutaj - był chłopczyk bardzo sympatyczny. (...) Ożenił się (z pierwszą żoną - Marią), potem zabrał ją do Polski. A my tu zostaliśmy. Jak dodaje, z okolic wyjechało wówczas wiele rodzin, niektórzy najpierw wyjeżdżali, a potem zabierali rodziny. Dzisiaj w Wasiliszkach mieszka 37 osób, kiedyś było ich ponad 300.
Pani Weronika wspomina, jak kiedyś siostra Czesława Niemena, kiedy wspólnie słuchały jego piosenek, zapytała ją, czy wie, o czym on śpiewa. - No jak - o naszej drodze, o naszej rzece, o Marysi...(...) On wszystko śpiewał o tym. To wszystko (jest) tutaj - mówi pani Weronika.
