W Polsce blisko 10 tys. pacjentów korzysta rocznie z opieki w hospicjum

Idea opieki hospicyjnej nie jest prosta do zrealizowania. Polega ona na towarzyszeniu człowiekowi umierającemu - uważa wiceprezes Ogólnopolskiego Forum Ruchu Hospicyjnego Romana Antonowicz. Jak podkreśliła, "nie chodzi tu tylko o podanie leków zmniejszających ból, ale o trwanie przy umierającym".

Ból fizyczny można zmniejszyć lekarstwem; jeżeli chodzi o lęk, cierpienie, poczucie bezradności - jest to problem ciągle bardzo istotny. Wszystkiemu temu musi sprostać wolontariusz - mówiła Antonowicz.

Wymianie doświadczeń i podsumowaniu dotychczasowej działalności hospicjów poświęcony będzie VI Jubileuszowy Zjazd Ogólnopolskiego Ruchu Hospicyjnego, jaki podczas najbliższego weekendu odbędzie się w Krakowie.

Hospicja służą pomocą medyczną, psychologiczną, duchową i społeczną chorym w terminalnym okresie choroby nowotworowej, pomagają też rodzinom chorych. W hospicjach pracują lekarze, pielęgniarki, psycholodzy, socjolodzy, osoby duchowne oraz pracownicy niemedyczni po odpowiednim przeszkoleniu.

Celem opieki hospicyjnej jest zapobieganie bólowi i innym przykrym objawom choroby, uczynienie godnym ostatniego okresu życia chorego, wspomaganie jego rodziny i przyjaciół.

Światowy Ruch Hospicyjny zrodził się w Anglii, gdzie po II wojnie światowej Cycely Saunders założyła hospicjum świętego Krzysztofa.

Polski Ruch Hospicyjny zapoczątkowano w Krakowie przy kościele Arka Pana z inicjatywy Haliny Bortnowskiej oraz księdza Józefa Gorzelanego. Zanim powstał Dom Hospicyjny św. Łazarza w Krakowie, zawiązali oni w 1981 roku Towarzystwo Przyjaciół Chorych Hospicjum.

W 1991 roku powstało Ogólnopolskie Forum Ruchu Hospicyjnego, zrzeszające 82 hospicja. W zależności od województwa, w którym znajduje się hospicjum, kontrakty z Narodowym Funduszem Zdrowia pokrywają od 35 do 80 proc. kosztów opieki hospicyjnej. Pozostałe środki zdobywane są ze zbiórek i programów prowadzonych przez hospicja, np. "Pola Nadziei".