W Opactwie Westminsteru zlokalizowano grób Edwarda Wyznawcy
Dzięki nowoczesnej technologii w liczącym
ponad tysiąc lat Opactwie Westminsterskim (Westminster Abbey)
zlokalizowano grób króla Edwarda Wyznawcy.
Edward Wyznawca (lub Edward III) żył w latach 1003-66, a panował w latach 1042-66. Był ostatnim władcą przed podbojem normandzkim, choć w latach 1053-66 faktycznym władcą Anglii był Harold. Wychowany i wykształcony przez mnichów, Edward Wyznawca sam uchodził za mnicha w głębi serca, słynął z pobożności i w 1161 został uznany za świętego.
Jego trzypoziomowy grób znajduje się w pobliżu głównego ołtarza świątyni, ale wiadomo, że królewskie szczątki były przenoszone dwukrotnie - w XII i XIII wieku. Z tego powodu archeolodzy zawsze chcieli wiedzieć, gdzie usytuowane było oryginalne miejsce pochówku. Obecnie dzięki technologii radarowej, znanej jako GPR (skrót od ground penetrating radar), odkryto je w zapomnianej krypcie pod podłogą opactwa.
Wcześniej dzięki GPR udało się zidentyfikować położenie innych królewskich grobów pochodzących z XIII i XIV wieku, a także kilka grobów, w których najprawdopodobniej chowano przedwcześnie zmarłe królewskie dzieci.
Na oryginalny grób Edwarda Wyznawcy archeolodzy natrafili badając mozaikowy chodnik grubości 32 cm z 1268 r. w pobliżu głównego ołtarza. Gdy z pomocą radaru o niskiej częstotliwości zaczęli sięgać głębiej, odkryli, że pod nawierzchnią chodnika jest zapomniana krypta, sklepienia i komnaty.
Wcześniej grobu bezskutecznie szukali archeolodzy wiktoriańscy, którzy słusznie przypuszczali, że znajduje się pod podłogą zakrystii, ale nie dysponowali odpowiednią technologią.
W Opactwie Westminsterskim odbywają się koronacje monarchów i śluby. Ciekawostką jest, że znajduje się tu witraż poświęcony bitwie lotniczej o Anglię z numerami polskich dywizjonów myśliwskich 302 i 303 na tle białych orłów.