Uroczysty pogrzeb powstańców styczniowych

W uroczystościach wzięli udział kombatanci, żołnierze, poczty sztandarowe lubelskich szkół, parlamentarzyści Lubelszczyzny, przedstawiciele władz wojewódzkich i samorządowych oraz mieszkańcy miasta.

Przewodniczący rady miejskiej Lublina Zbigniew Targoński przypomniał, że Powstanie Styczniowe, choć zakończyło się klęską, pozostaje jednym z najważniejszych zrywów niepodległościowych. Wysoka cena, którą przyszło zapłacić Polakom za Powstanie Styczniowe, nie umniejsza ogromnej roli, jaką odegrało ono w budowaniu świadomości narodowej, patriotyzmu, przemian społecznych - powiedział.

Po mszy świętej w intencji powstańców, ich prochy w kondukcie żałobnym zostały przeniesione na cmentarz przy ul. Lipowej i złożone w grobowcu Powstańców Styczniowych powstałym tu w 1916 r. i odrestaurowanym z inicjatywy lubelskiego oddziału Związku Piłsudczyków. W mogile tej spoczywają powstańcy straceni w Lublinie w 1863 r., których szczątki przeniesiono w 1916 r. na cmentarz z miejsca straceń, gdzie obecnie mieści się campus uniwersytecki.

Przy grobowcu Powstańców odbył się apel poległych, żołnierze oddali salwę honorową.

Na czas renowacji grobowca, szczątki w nim złożone zostały poddane badaniom w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Wykazały one, że pochowano na cmentarzu co najmniej 50 powstańców w wieku 18-40 lat, często blisko ze sobą spokrewnionych, prawdopodobnie ojców i synów. Wszystkie szczątki są w jednorodnym stanie zachowania, co oznacza m.in., że pochowane zostały w tym samym czasie. Większość jednak nie jest zidentyfikowana.

Powstanie Styczniowe przeciw Rosji wybuchło 22 stycznia 1863 r. i trwało do połowy 1864 r. Było najdłużej trwającym polskim powstaniem. Po jego klęsce nastąpiły ostre represje zaborcy. Kilkuset powstańców carat ukarał śmiercią a kilkadziesiąt tysięcy - więzieniem, zesłaniem i konfiskatą majątku. Po klęsce powstania zlikwidowano autonomię Królestwa Polskiego i rozpoczęła się ostra rusyfikacja narodu polskiego.