Postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte we wrześniu 2006 roku po informacji otrzymanej od konsumenta. W jego toku Prezes Urzędu ustalił, że bank PEKAO SA różnicował opłaty za bezpośrednie wpłaty gotówki dokonywane przez klientów na rachunki w siedmiu oddziałach w - Lublinie, Krakowie, Jeleniej Górze, Warszawie, Ełku oraz Gdańsku.
Konsument, który chciał wpłacić w kasie banku pieniądze bilonem na swoje konto musiał, w zależności od oddziału w którym miał rachunek, uiścić dodatkową opłatę. Jej wysokość była zróżnicowana - np. w Warszawie pobierano ją od wpłaty w ilości powyżej 100 sztuk bilonu w wysokości 0,5 proc. wpłaconej kwoty.
Zdaniem Prezesa UOKiK pieniądz w postaci monety jest takim samym środkiem płatniczym jak banknot. Wprowadzanie opłat za jego użycie przy dokonywaniu transakcji płatniczych nie ma żadnego uzasadnienia. Przeliczenie i sortowanie bilonu może być czasochłonne, jednak w opinii Urzędu nie należy traktować tych czynności jako usług dodatkowych, za które należy się przedsiębiorcy wynagrodzenie. Wpłaty gotówki mieszczą się bowiem w ramach świadczonych usług prowadzenia rachunków oszczędnościowych, za co konsument uiszcza cyklicznie należności.
Wprowadzenie przez bank opłat uzależnionych jedynie od rodzaju gotówki narusza prawo różnicując klientów tego samego przedsiębiorcy - w niektórych oddziałach nie pobierano żadnych należności.
Już w trakcie postępowania PEKAO SA zaczęło zmieniać praktykę. Ponadto Prezes UOKiK zobowiązał bank do przekazania sprawozdania z wykonania nałożonych obowiązków do końca stycznia 2008 roku.
Jednocześnie UOKiK przypomina, że w razie pojawienia się jakichkolwiek trudności, słabsi uczestnicy rynku mogą liczyć na pomoc rzeczników konsumentów czy organizacji pozarządowych - Federacji Konsumentów, Stowarzyszenia Konsumentów Polskich. Ponadto spory między konsumentami a bankami w zakresie roszczeń pieniężnych z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania usługi może rozstrzygać Arbiter Bankowy.
