Ukraina: 70. rocznica wielkiego głodu
Na Ukrainie zakończyły się obchody 70. rocznicy wielkiego głodu z lat 1932-33. W wyniku przymusowej kolektywizacji z głodu zmarło od 7 do 10 mln ludzi.
Uroczystości, przypadające jak co roku w czwartą sobotę listopada, odbyły się m.in. w katedrze Św. Michała w Kijowie, gdzie zgromadziło się około 2 tys. osób, palących świece dla upamiętnienia ofiar.
Nawet najbardziej oszczędne szacunki mówią, że w szczytowym okresie głodu, w 1933 roku, dziennie umierało 25 tys. osób, czyli co minutę padało z głodu 17 osób. Częstym zjawiskiem był kanibalizm i to nawet wśród najbliższych sobie osób.
Powszechny głód w tym jednym z najżyźniejszych krajów Europy był dziełem władzy radzieckiej, która chcąc zmusić chłopów do wstępowania do kołchozów konfiskowała im nie tylko ziarno konsumpcyjne, ale również siewne.
Ten szatański sposób okazał się niezwykle skuteczny - po dwóch latach nieobsiewania nawet w regionach o najurodzajniejszych glebach czarnoziemnych nie było nic do jedzenia. Ci, którzy przeżyli, nie byli zdolni do jakiegokolwiek oporu wobec nowej władzy. Według ekspertów, tragiczny wpływ lat trzydziestych Ukraina odczuwa do dziś.
Winą za zbrodnie okresu kolektywizacji historycy obciążają przede wszystkim system stalinowski, niemniej wielu polityków ukraińskich dołącza do tego kwestię narodową. Domagają się, by Rosja przeprosiła Ukraińców za głód lat trzydziestych.
W początkach sierpnia ambasador Federacji Rosyjskiej na Ukrainie Wiktor Czernomyrdin oświadczył, że jego kraj, który jest prawnym spadkobiercą ZSRR, nie ma zamiaru przepraszać za to Ukrainy.
Wkrótce potem ówczesny ukraiński minister spraw zagranicznych Anatolij Zlenko powiedział, że również Kijów nie ma zamiaru domagać się od Federacji Rosyjskiej przeprosin za głód.