Do sądu trafił akt oskarżenia przeciwko dzieciobójczyni z Kwidzyna

O pomorskiej wsi Bądki zrobiło się głośno na początku stycznia tego roku. Wyszło wówczas na jaw, że 28-letnia kobieta zabiła swoje dziecko zaraz po narodzinach. O zajściu poinformował policję lekarz karetki, która została wezwana do „nieszczęśliwego wypadku”. Jak wykazała sekcja zwłok, matka wielokrotnie zadawała noworodkowi ciosy pięścią w głowę oraz dusiła je. W efekcie dziecko zmarło. 28-latka początkowo twierdziła, że dziewczynka wypadła jej podczas porodu. Później jednak przyznała się do wszystkich zarzutów. Kobieta już raz była podejrzewana o zabójstwo dziecka. Jednak nic jej wówczas nie udowodniono.

- Kwalifikacja prawna tego czynu to zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem. Jest ono zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 12 lat, 25 lat lub dożywotniego pozbawienia wolności - informuje prok. Tomasz Trzeciak, szef kwidzyńskiej prokuratury.

Pod opieką kobiety znajdowało się jeszcze czworo innych dzieci w wieku od 3 do 5 lat. Obecnie przebywają w placówce opiekuńczej. Rodzina korzystała z pomocy społecznej.

UNICEF przeprowadził cztery lata temu badania dotyczące liczby zgonów dzieci z powodu stosowania przemocy lub drastycznego zaniedbania. Polska w zestawieniu tym zajęła 14 miejsce spośród 28 najbardziej rozwiniętych krajów świata. W Polsce statystycznie umiera jedno dziecko na 200 tys. osób poniżej 15 roku życia. Raport Fundacji Dzieci Niczyje wskazuje, że systematycznie maleje ilość zabijanych noworodków. W "rekordowym" 2007 policja zanotowała 37 tego typu przestępstw, a sześć lat później już tylko 12. Funkcjonariusze każdego roku wszczynają ok. 30 śledztw w sprawach podejrzenia dzieciobójstwa.

Najbardziej zagrożoną grupą wiekową w przypadku zabójstw są dzieci do 4. roku życia. Sprawcami są najczęściej ich rodzice lub opiekunowie, mający najłatwiejszy dostęp do najmłodszych. Statystyki policyjne pokazują, że w 2013 roku najbardziej narażone na przemoc domową były dzieci mieszkające w województwach dolnośląskim, lubelskim, łódzkim, zachodniopomorskim oraz podlaskim.

W Polsce nadal brakuje systemowego rozwiązania problemu. O dobro dzieci dba wiele instytucji publicznych oraz fundacji. Niestety ich działania są rozproszone, przez co mniej skuteczne.

Byłeś świadkiem lub uczestnikiem zdarzenia? .