Tajna broń profesora: śpiewany wykład o globalizacji
Popularyzować naukę można też śpiewem. Udowodnił to prorektor Politechniki Rzeszowskiej ds. kształcenia prof. Leszek Woźniak, który podczas gali rozstrzygnięcia konkursu "Popularyzator Nauki", interpretował m.in. "Granadę" i "Zabijać ten świat".
15.12.2009 | aktual.: 15.12.2009 18:23
Prof. Woźniak zdobył wyróżnienie w tegorocznej, piątej, edycji konkursu organizowanego przez PAP i ministerstwo nauki. Jury doceniło go za oryginalny wykład śpiewany "Oblicza globalizacji", który naukowiec zaprezentował w kwietniu podczas II Rzeszowskiego Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki.
- Ucząc - wzruszał, rozśmieszał, wzbudzał głęboką refleksję i mnóstwo pozytywnych emocji - podkreślili organizatorzy konkursu. Aby zinterpretować wybrane zagadnienia dotyczące procesów globalizacji, profesor posłużył się w wykładzie tekstami piosenek znanych artystów.
Podczas uroczystości - na prośbę organizatorów konkursu - profesor ponownie zaprezentował "śpiewany wykład".
Naukowiec, któremu podczas występu towarzyszyło dwoje śpiewających i grających na gitarach kolegów, wykonał m.in. słynną "Granadę" Andrei Bocellego. Zaśpiewał też piosenki: "Turkusowa polana" grupy Pod Budą, "Zabijać ten świat" Boba Dylana, "Nowa wieża Babel" Budki Suflera, "Przetrwamy" zespołu Raz Dwa Trzy. Na ekranie pokazywane były obrazy i zdjęcia ilustrujące problemy globalizującego się świata.
Według profesora, nie są to piosenki przypadkowe; ich teksty wiążą się na różne sposoby z tematyką globalizacji, np. zagadnieniem homogenizacji kultury.
- Chcieliśmy przedstawić taką formę wykładu, która zostałaby zapamiętana, a która dotyczyłaby ważnych kwestii - tłumaczył prof. Woźniak. Wspomniał, że inspiracją stało się dla niego występ innego naukowca, dra Józefa Krajewskiego podczas Festiwalu Nauki w Olecku, który odśpiewał kilkanaście zwrotek hymnu Wszechnicy. - Nie śpiewał ładnie. Mimo to wyszedł i bez żenady zaśpiewał. Bardzo spodobał mi się jego dystans do siebie - tłumaczył dziennikarzom prof. Woźniak.
- Jesteśmy amatorami, bardzo lubimy śpiewać. Proszę nie sądzić nas surowo - prosił profesor. Odpowiedziały mu gromkie brawa.